ဓမၼကို မက်င့္သံုးသည့္အတြက္ေၾကာင့္
အပါယ္ဘံုေရာက္ေနတဲ႔ သတၱဝါဦးေရသည္
လူ႔ဘံုနတ္ဘံုမွာရွိတဲ့ ဦးေရထက္ မ်ားတယ္။

လူေတြက ထင္ၾကတယ္ - လူ႔ေလာကမွာ
လူဦးေရေတြ အင္မတန္မွ မ်ားတယ္လို႔၊
လူဦးေရတိုးလာတယ္လို႔ ေျပာၾကတယ္။

တခ်ဳိ႕ႏိုင္ငံဆို လူေတာင္ျဖစ္ခြင့္မေပးခ်င္ဘူး၊
လာခ်င္တာေတာင္ လာခြင့္ မေပးတာေတြ ရွိတယ္ေနာ္၊
အဲဒီလို လာခြင့္မေပးတာက လူဦးေရမ်ားတယ္ ထင္လို႔။

သို႔ေသာ္ တိရစၧာန္အမ်ိဳးမ်ိဳးကို မၾကည့္နဲ႔ဦး၊
တိရစၧာန္တစ္မ်ိဳးတည္းကိုပဲ ႏိႈင္းစာၾကည့္လိုက္လွ်င္
အတိုင္းအတာ အလြန္ကြာျခားတယ္။
ငါးတစိေကာင္ရဲ႕ ၀မ္းထဲမွာ ဥေတြ သန္းခ်ီရွိေနတာ၊
ဒါက ငါးတစ္မ်ိဳးတည္းပဲ၊
ငါးေသးေသးေလးက လူဦးေရထက္ မမ်ားေပဘူးလား။
ဒီေတာ့ တိရစၧာန္ဦးေရက မ်ားေနေတာ့
“အဓမၼဆိုတဲ့ တရား”ကို က်င့္သံုးေနတဲ႔သူက
ပိုမ်ားေနတယ္ဆိုတာ ထင္ရွားတယ္။

ေလာကမွာ ကုသိုလ္ကမၼပထတရား ၁၀-ပါးလုပ္သူ
မ်ားတယ္လို႔ ေအာကိေမ့ေနေပမယ့္ ကိုယ့္ဘ၀ကိုယ္
ျပန္စဥ္းစားၾကည့္ -

●နံနက္မိုးေသာက္ အလင္းေရာက္တဲ႔အခ်ိန္က စၿပီး
“ငါ ဘာမဟုတ္တာ လုပ္မိသလဲ”
“အကုသိုလ္ကမၼပထတရား ၁၀-ပါးထဲက တစ္ခုခုမ်ား
က်ဴးလြန္မိသလား”လို႔ မသံုးသပ္ထိုက္ဘူးလား၊
မသံုးသပ္ရင္ မသိႏိုင္ဘူးေလ။

●နံနက္မိုးလင္းကေန ညအိပ္ရာ၀င္ထိ တစ္ေန႔တာ
ျဖတ္ေက်ာ္လာတဲ႔ ငါ့ရဲ႕ဘ၀ဟာ တစ္ေန႔တာ အခ်ိန္အတြင္း -

●“သူမ်ားအသက္ကို သတ္မိသလား၊
●သူမ်ားဥစၥာကို မေပးဘဲနဲ႔ ယူမိတာ ရွိသလား၊
●သူမ်ားသားမယားကို စိတ္နဲ႔ ျပစ္မွားမိတာေရာ ရွိလား၊
●လိမ္ၿပီး ေျပာမိသလား၊
●႐ိုင္းျပဆဲေရးတဲ႔စကား ေျပာမိသလား”
လို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ျပန္စစ္။

“သူမ်ားပစၥည္းကို ကိုယ့္ပစၥည္းျဖစ္လိုမႈ
ေလာဘနဲ႔ ေတြးမိသလား၊
လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ကို ပ်က္စီးေအာင္ ေတြးမိသလား၊
ကံကံ၏အက်ိဳးကို ယံုၾကည္မႈကင္းမဲ့တဲ့
အေတြးအျမင္မ်ား ေပၚမိသလား”
ကိုယ့္ကိုယ္ကို အမွန္အတိုင္း ဆန္းစစ္ၾကည့္ဖို႔ လိုတယ္။

ဒီလို ဆန္းစစ္ၾကည့္ရင္ ကိုယ္လုပ္တဲ့
အလုပ္ေတြ ရွင္းရွင္းလင္းလင္း ေပၚလာလိမ့္မယ္။
ေပၚလာတဲ့အခါက်ရင္ မေကာင္းတဲ့
အကုသိုလ္အလုပ္ေတြ လုပ္မိခဲ႔ရင္ ေျပာင္းလုပ္ဖို႔၊
ေကာင္းတာ လုပ္မိရင္ ဆက္လုပ္ဖို႔၊
“ကိုယ့္ကိုယ္ကို အားကိုးတယ္”ဆိုတာ အဲဒါကို ေျပာတာ။
မေကာင္းတာလုပ္မိရင္ ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဆံုးမရတယ္
“ဒါမ်ိဳး မလုပ္နဲ႔” လို႔။

-【ပါေမာကၡခ်ဳပ္ဆရာေတာ္ ေဒါက္တာနႏၵမာလာဘိဝံသ】
Posted by ►
www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm