¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
ဘုရားသားေတာ္ အရွင္ရာဟုလာ
¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
■ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ သူေတာ္ေကာင္းတရားတည္းဟူေသာ မုိးေကာင္းကင္ထက္က ကရုဏာ တည္းဟူေသာ အေအးဓာတ္၊ ပညာတည္းဟူေသာ အလင္းဓာတ္ေတြနဲ႔ ထြန္းလင္းေတာက္ပ ေတာ္မူတဲ့ လျပည့္၀န္းႀကီး ျဖစ္ေတာ္မူရင္ အရွင္ရာဟုလာမေထရ္ျမတ္ဟာ ေငြလမင္းႀကီး အနီးအပါးက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနေအာင္ စင္ၾကယ္ ေတာက္ပေနေတာ္မူတဲ့ အရံေငြစင္ၾကယ္ အေလးတစ္ပြင့္ျဖစ္ ေတာ္မူပါတယ္။ အမ်ားအက်ိဳး၊ ေလာကအက်ိဳး၊ သာသနာေတာ္အက်ိဳး အတြက္ ကုိယ့္ဘ၀ ကုိယ့္္အတၱကုိ စြန္႔လြတ္အနစ္နာခံ စေတးတတ္တဲ့ မိသားစုအသုိင္းအ၀ုိင္းထဲကုိ ၀င္ရဲတယ္ဆုိတာ နည္းနည္း ေနာေနာ သတၱိမဟုတ္ပါဘူး။
အရွင္ရာဟုလာရဲ့ ပါရမီခရီးဟာ ပဒုမုတၱရ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ လက္ထက္ေတာ္က အစျပဳခဲ့ တယ္လုိ႔ ဆုိရမွာပါ။ တန္ခုိးႀကီးတဲ့ ရေသ့တစ္ပါးရဲ့ တုိက္တြန္းစကားေၾကာင့္ ဆုေတာင္းမွားခဲ့တဲ့ (အရွင္ရာဟုလာအေလာင္း)ပထ၀ိႏၶရ နဂါးမင္းဟာ ပဒုမုတၱရ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ သားေတာ္ ရွင္ဥပေရ၀တ သာမေဏငယ္ကုိ အားက် ၾကည္ညုိေတာ္မူကာ “ေနာင္ပြင့္ေတာ္မူလတဲ့ေသာ တစ္ဆူဆူေသာ ဘုရားရွင္ရဲ့ ရင္ေသြးသည္းခ်ာ သားရရတနာျဖစ္လုိေၾကာင္း”ဆုေတာင္းျပီး ကမၻာတစ္သိန္း ၾကာေအာင္ ပါရမီေတြကုိ ျဖည့္ဆည္းေတာ္မူခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။ ကႆပ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ လက္ထက္ေတာ္မွာ ကိကီမင္းႀကီးရဲ့ သားေတာ္ အိမ္ေရွ႔မင္းသားဘ၀နဲ႔ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးေပါင္း (၅၀၀)ကုိ လွဴဒါန္းေတာ္မူခဲ့ဖူးတဲ့ ေကာင္းမႈအထူးလည္း ရွိေတာ္မူခဲ့ ပါတယ္။
ေနာက္ဆုံးဘ၀ေရာက္တဲ့အခါ အေလာင္းေတာ္ သိဒၶတၳမင္းသားကုိ အစြဲျပဳျပီး ယေသာ္ဓရာ မိဖုရားရဲ့ ၀မ္းၾကာတုိက္မွာ လူလာျဖစ္ကာ “ရာဟုလမင္းသား”နာမည္နဲ႔ ထင္ရွားပါတယ္။ ရာဟုလာဆုိတာ ” ရာဟုဇာေတာ ဗႏၶနံ= ငါ့ကုိ ဖမ္းစားမယ့္ ရာဟုေလး ေပၚလာျပီ” ဆုိတဲ့ အေလာင္းေတာ္မင္းသားရဲ့ ခ်စ္စနုိး ညည္းညူးေရရြတ္သံကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး၊ ဘုိးေတာ္ သုေဒၶါဓနမင္းႀကီးက အျမတ္တနုိး မွည့္ေခၚခဲ့တဲ့ နာမည္တစ္ခု ျဖစ္ပါတယ္။ ရာဟုလာ မင္းသားကေလးဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားနဲ႔ နႏၵမင္းသားတုိ႔လုိပဲ မဟာပုရိသလကၡဏာလုိ႔ေခၚတဲ့ ေယာကၤ်ားေကာင္း ေယာကၤ်ားျမတ္တုိ႔ရဲ့ သြင္ျပင္လကၡဏာေတြနဲ႔ ျပည့္စုံသူ ျဖစ္တာေၾကာင့္ ဖြားေတာ္မူစဥ္ကပဲ နိမိတ္ဖတ္ ဆရာေတြရဲ့ “ႀကီးလာရင္ စၾက၀ေတးမင္းျဖစ္မယ္”လုိ႔ ေဟာၾကားျခင္းကုိ ခံယူခဲံရပါတယ္။
မဟာသကၠဂာဇ္ ၁၀၃-ခုႏွစ္၊ ကဆုန္လျပည့္ေန႔မွာ သဗၺညူဗုဒၶအျဖစ္ ေရာက္ေတာ္မူတဲ့ ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ တစ္ႏွစ္တိတိ ၾကာျပီးတဲ့ေနာက္ မဟာသကၠရာဇ္၁၀၄-ခုႏွစ္ ကဆုန္လျပည့္ ေက်ာ္(၁)ရက္ေန႔ေရာက္မွ ေမြးရပ္ေျမ ကပိလ၀တ္ ေနျပည္ေတာ္မွာ ျပန္လည္ေျခခ်ေတာ္ မူပါတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ ေနျပည္ေတာ္ကုိ ေရာက္ေတာ္မူျပီးလုိ႔ ၃-ရက္အၾကာမွာ မဂၤလာ ေဆာင္မယ့္ဆဲဆဲ ညီေတာ္နႏၵမင္းသားကုိ ရဟန္းျပဳေပးေတာ္မူသလုိ(၇)ရက္ေျမာက္ေန႔မွာလည္း မိမိထံေတာ္ကုိ တြတ္တီးတြတ္တာ ပူဆာျပီး အေမြေတာင္းလာတဲ့(၇)ႏွစ္သားအရြယ္ ရာဟုလာ မင္းသားေလးကုိ လည္း ရွင္ျပဳေပးေတာ္မူလုိက္ပါတယ္။
သားေတာ္ အိမ္ေရွ႔မင္းသား နႏၵကုိ ရဟန္းျပဳေပး လုိက္တုန္းက အႀကီးအက်ယ္ စိတ္ေသာကေရာက္ခဲ့တဲ့ ခမည္းေတာ္ သုေဒၶါဓန မင္းႀကီးဟာ ေျမးေတာ္ကုိလည္း ရွင္ျပဳ ေပးလုိက္ျပန္ျပီလုိ႔ ၾကားသိရတဲ့အခါ မ်က္ရည္ ေပါက္ေပါက္က်ျပီး “ေနာင္အခါမွာ မိဘေတြက ခြင့္မျပဳအပ္တဲ့ သားသမီးေတြကုိ ရွင္ရဟန္ းျပဳမေပးဖုိ႔” ရွင္ေတာ္ဘုရားကုိ ေတာင္းဆုိေလွ်ာက္ထား ခဲ့ပါတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရားကလည္း သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ျပီး မိဘေတြက ခြင့္မျပဳတဲ့ သားသမီးေတြကုိ ရွင္ရဟန္းျပဳမေပးဖုိ႔ တားျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ရာဟုလာ မင္းသားကေလးကုိ ရွင္သာမေဏျပဳေပးရာမွာ အရွင္သာရိပုတၱရာက ဥပဇၥ်ယ္ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူျပီး အရွင္ေမာဂၢလာန္က သရဏဂုံ သီလေပးကာ ရွင္ျပဳေပးတဲ့ဆရာ ျဖစ္ပါတယ္။ အရွင္မဟာကႆပကေတာ့ ၾသ၀ါဒေပးတဲ့ဆရာ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရားက “သားေတာ္ ေတာင္းတဲ့ ေလာကီအေမြဟာ ဒုကၡသစၥာေလာင္စာေတြ ျဖစ္တာမုိ႔ ၀ဋ္ဆင္းရဲ အပူဟပ္မွာစိုးလုိ႔ ျငိမ္း ေအးရာ၊ ျငိမ္းေအးေၾကာင္း ေလာကုတၱရာအေမြ”ေပးေတာ္မူတာ ျဖစ္ေပမယ့္ ေလာကီမ်က္စိန႔ဲ ၾကည့္မယ္ဆုိရင္ ရွင္ရာဟုလာရဲ့ ဘ၀ဟာ အင္မတန္ အားငယ္ဖုိ႔ ေကာင္းပါတယ္။ အေလာင္းေတာ္ဘ၀တုန္းကလည္း ဖြားျမင္ေတာ္မူစ သားငယ္ကေလးကုိ မငဲ့မကြက္ ေတာထြက္ေတာ္မူခဲ့သလုိ ယခုလည္း ခမည္းေတာ္ဘုရားကုိ ဖူးေတြ႔ရတာမွ ရက္ပုိင္းပဲရွိေသးတဲ့ သားေတာ္ကုိ ဘယ္လုိ အခမ္းအနား ဘာအေဆာင္အေယာင္မွမပါဘဲ ရုိးစင္းစြာ ရွင္ျပဳေပးေတာ္မူျပန္ ပါတယ္။
ဒါေပမယ့္ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ေလးအသေခၤ်နဲ႔ ကမၻတစ္သိန္းေသာ ပါရမီခရီးမွာ မေရမတြက္ ႏုိင္တဲ့ အသက္ ေသြး ေခ်ြးေတြကုိ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ၾကည္ျဖဴစြာ ေပးဆပ္ျပီး ပါရမီျဖည့္ဖက္ ျဖစ္လာခဲ့တဲ့ ရွင္ရာဟုလာကေတာ့ ထည့္ထြက္ေတာ္မူပုံ မရပါဘူး။ ရွင္သာမေဏျဖစ္တဲ့ ရက္ကစျပီး ရွင္ရာဟုလာဟာ နံနက္ မုိးေသာက္ အလင္္းေရာက္ျပီဆုိတာနဲ႔ နံနက္ေစာေစာ ထကာ လက္ခုပ္ ႏွစ္ဘက္နဲ႔ အျပည့္ သဲေတြကုိ ေျမွာက္ခ်ီျပီး ရွင္ေတာ္ဘုရားနဲ႔ ဆရာဥပဇၥ်ာယ္ေတြထံက ဒီသဲပြင့္ေတြ အေရအတြက္နဲ႔အမွ် အဆုံးအမ ၾသ၀ါဒေတြကုိ နာခံရပါမူ ေကာင္းေလစြ”လုိ႔ ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် ေမွ်ာ္လင့္ ေတာင့္တ ေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ အရွင္ရာဟုလာဟာ အဆုံးအမ ၾသ၀ါဒေပးသူကုိ ေရႊအုိးညႊန္ျပေပး သူလုိ ျဖတ္နုိးတန္ဖုိးထားေတာ္မူပါတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရားကလည္း သားေတာ္ကုိ ရွင္ျပဳေပးျပီးတဲ့ေနာက္ ရင္အုပ္မကြာ ေစာင့္ေရွာက္ ေတာ္မူတဲ့ အေနနဲ႔ (သုတၱနိပါတ္ပါဠိေတာ္လာ) အဘိဏွရာဟုေလာ၀ါဒ သုတၱန္ကုိ ေဟာၾကား ေတာ္မူျပီး အျမဲမျပတ္ ဆုံးမေတာ္မူသလုိ (၇)ႏွစ္သားအရြယ္ ငယ္သူျဖစ္တာေၾကာင့္ မုသားစကားကုိ အေျပာင္အျပက္ပင္ ေျပာဆုိေတာ္မူမွာ စုိးရိမ္ေတာ္မူတာေၾကာင့္ (မဇၥ်ိမပဏာသလာ) ဥပမာ ဥပေမယ်ေတြနဲ႔ လက္ေတြ႔ရွင္းျပကာ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
ဉာဏ္ရည္ေသြးတဲ့အေနနဲ႔ ကုမာရပဥွာကုိ ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့သလုိ(၁၈)ႏွစ္သားအရြယ္ သာမေဏဘ၀မွာ မဟာရာဟုေလာ၀ါဒ သုတ္ကုိလည္း ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။ ဉာဏ္ရင့္က်က္ လာျပီျဖစ္တဲ့ ရွင္ရာဟုလာ ၀ိပႆနာအလုပ္ အားထုတ္ႏုိင္ေစရန္အတြက္ ရာဟုလသံယုတ္ (သုတ္ေပါင္း=၂၂သုတ္)နဲ႔ (အဂၤုတၳဳိရ္ပါဠိေတာ္လာ)ရာဟုလသုတ္ ေတြကုိလည္း အစဥ္အတုိင္း ေဟာၾကားေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အဲဒီကေနာက္-
သက္ေတာ္၂၀ျပည့္ျပီး ရဟန္းျဖစ္ကာစ ၀ါမရေသးမီအခ်ိန္မွာ (ဥပရိပဏာသပါဠိ ေတာ္လာ) စူဠရာဟုေလာ၀ါဒ သုတ္တရားေတာ္အဆုံးမွာ အရွင္ရာဟုလာ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္။
ဗိမၼိသာရမင္းႀကီး ေဆာက္လုပ္လွဴဒါန္းထားတဲ့ ရာဇျဂိဳဟ္ျမိဳ႔ေတာ္အနီး ေ၀ဠဳ၀န္ေက်ာင္း တုိက္ႀကီးရဲ့ အစြန္အဖ်ားမွာ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းကေလး တစ္ေက်ာင္း ရွိပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္း ငယ္ကေလး အနီးမွာ သရက္ပင္ပ်ိဳကေလး တစ္ပင္လည္း ရွိပါတယ္။
သရက္ပင္ပ်ိဳကုိ ပါဠိလုိ `အမၺလ႒ိကာ”လုိ႔အမည္တြင္ပါတယ္။ ဆူးမွန္ရင္ အဖ်ားထက္သလုိပဲ ရွင္ရာဟုလာဟာလည္း (၇)ႏွစ္သားအရြယ္ ငယ္ငယ္ကေလးကပဲ သူေတာ္ေကာင္းဘက္မွာ ထက္ထက္ျမက္ျမက္ ရွိလွပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဆိတ္ျငိမ္တဲ့ ေနရာမွာ တစ္ပါးတည္း ေနလုိတာမုိ႔ ေက်ာင္းတုိက္ႀကီးရဲ့ အစြန္အဖ်ားျဖစ္တဲ့ အဲဒီအမၺလ႒ိကာ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းငယ္ကေလးမွာပဲ ရွင္ရာဟုလာ သီတင္းသုံးေနာ္မူပါတယ္။
ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ ညေနခ်မ္းအခါမွာ ရွင္ရာဟုလာကုိ ၾသ၀ါဒေပးလုိေတာ္မူတဲ့အခါ အဲဒီ ကမၼဌာန္းေက်ာင္းကေလးကုိ ၾကြေတာ္မူတတ္ပါတယ္။ ရွင္ရာဟုလာဟာ အမ်ိဳးအားျဖင့္ သာကီ၀င္ မင္းမ်ိဳးအစစ္က ဖြားျမင္လာတာျဖစ္သလုိ ကုိယ္တုိင္ကလည္း စၾကာမင္းျဖစ္ေလာက္တဲ့ ဘုန္းကံပါရွိျပီး ရုပ္အဆင္းအားျဖင့္ ေၾကာ့ရွင္းခန္႔ညား အမ်ားၾကည္နူး ေလာက္ေအာင္ က်က္သေရကုိ ေဆာင္ပါတယ္။
ရွင္သာမေဏ ဘ၀ေရာက္လာတဲ့အခါ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ရင္ေသြး ရတနာျဖစ္တာမုိ႔ ရဟန္းေတာ္မ်ားက ေလးစားျမတ္နုိးၾကရုံမက ေကာသလမင္းႀကီး၊ အနာထပိဏ္၊ ၀ိသာခါ စတဲ့ မင္း သူေဌး သူၾကြယ္ေတြကလည္း ကုိင္းရႈိင္းၾကည္ညုိ ရုိေသ ခ်စ္ခင္ၾကပါတယ္။ ဒီလုိ အေျခအေနမ်ိဳးမွာ စဥ္းစားၾၾကည့္ရင္ စိတ္ႀကီး၀င္စရာ ဟန္ႀကီး ပန္ႀကီး လုပ္ခ်င္စရာ အင္မတန္ေကာင္းေပမယ့္ စိတ္ႀကီးမ၀င္ မာန္မာနမရွိတဲ့အျပင္ ယဥ္ေက်း သိမ္ေမြ႔ကာ နူးညံ့ေပ်ာ့ေပ်ာင္းျပီး အလြန္စိတ္ သေဘာထား ေကာင္းေတာ္ မူလွပါေပတယ္။
ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ရွင္ရာဟုလာ သေဘာေကာင္းေၾကာင္း ေက်ာ္ေစာတဲ့အတြက္ စမ္းၾကည့္ လုိတာမုိ႔ ရွင္ရာဟုလာ လာေနတာကုိ အေ၀းကေနျမင္ရင္ သူလာမယ့္ လမ္းမွာ တံျမက္စည္းကုိ ျဖစ္ျဖစ္ အမႈိက္ေတာင္းကုိျဖစ္ျဖစ္ ပစ္ထားတတ္ၾကပါတယ္။ အဲဒီေနရာကုိ ရွင္ရာဟု လာက လြန္သြား တဲ့အခါ ကုိယ္ေတာ္တစ္ပါးပါးက “ဒီတံျမက္စည္းေတြကုိ လမ္းမွာ ဘယ္သူပစ္ထား သလဲ”လုိ႔ ေမးျမန္းရင္ တစ္ျခားရဟန္းေတြက “ရွင္ရာဟုလာေတာ့ ဒီလမ္းက လာတာပဲ”လုိ႔ ေျပာဆုိ ၾကပါတယ္။
အဲဒီစကားကု ရွင္၇ာဟုလာ ၾကားရတဲ့အခါ ” တပည့္ေတာ္မသိဘူး၊ တပည့္ေတာ္ မထားဘူး”လုိ႔ ျငင္းဆုိမေနဘဲ တံျမက္စည္း၊ အမႈိက္ေတာင္းေတြကုိ သင့္ေတာ္တဲ့ေနရာမွာ သိမး္ဆည္းျပီး ရဟန္းေတာ္မ်ားကုိလည္း “သည္းခံေတာ္မူၾကပါဘုရား”လုိ႔ ေတာင္းပန္ေလွ်ာက္ ထားသြားေတာ္မူ တတ္ပါတယ္။ တစ္ခါတုန္းက ရွင္ေတာ္ဘုရားဟာ ေကာသမၻီျပည္၊ ဗဒရိကာရုံေက်ာင္းတုိက္မွာ သီတင္းသုံးေတာ္မူခုိက္”ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ရဟန္းမဟုတ္သူ လူ သာမေဏေတြနဲ႔အတူ ညဥ့္မ အိပ္ရ”လုိ႔ သိကၡာပုဒ္ ပညတ္ေတာ္မူပါတယ္။
အဲဒီအခါ ရွင္ရာဟုလာလည္း အဲဒီေက်ာင္းမွာ ေရာက္ခုိက္ျဖစ္တာမုိ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြက ရွင္ရာဟုလာကုိ ကုိယ့္ေနရာ ကုိယ္စီစဥ္ဖုိ႔ အမိန္႔ရွိပါတယ္။ အဲဒီေက်ာင္းမွာ ရွင္ရာဟုလာဟာ အငယ္ဆုံး ျဖစ္တာမုိ႔ ရွင္၇ာဟုလာအတြက္ ေနရာအခက္အခဲ ျဖစ္ေနပါတယ္။
ရွင္ရာဟုလာဟာ ဘယ္သူကုိမွ် အပူမကပ္ဘဲ ေနရာမရတဲ့အဆုံး ရွင္ေတာ္ဘုရား အသုံးျပဳရာ ကုဋီေဆာင္မွာ သြားေနလုိက္ပါတယ္။ နံနက္ေစာေစာ ရွင္ေတာ္ဘုရား ကုဋီကုိ အသုံးျပဳဖုိ႔ ၾကြေတာ္ မူလာတဲ့အခါ အထဲကုိ မ၀င္ခင္ အျပင္က ေခ်ာင္းဟန္႔ေတာ္မူပါတယ္။ အထဲက ရွင္ရာဟုလာက လည္း ျပန္ျပီး ေခ်ာင္းဟန္႔သံေပးပါတယ္။ ရွင္ေတာ္ဘုရားက “အထဲက ဘယ္သူလဲ”လုိ႔ ေမးျမန္းေတာ္ မူတဲ့အခါ ရွင္ရာဟုလာက ျဖစ္ေၾကာင္းကုန္စဥ္ကုိ ျပန္လည္ ေလွ်ာက္ထားေတာ္မူပါတယ္။
အဲဒီ ျဖစ္ရပ္ကေလးကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ရွင္ေတာ္ဘုရားက ရဟန္းေတာ္ေတြဟာ ရဟန္းမဟုတ္သူ လူသာမေဏ ေတြနဲ႔အတူ ႏွစ္ညဥ့္သုံးညဥ့္ အိပ္ႏုိင္ေၾကာင္း” သိကၡာပုဒ္ေတာ္ကုိ ျပင္ဆင္ပညတ္ေတာ္ မူခဲ့ရပါတယ္။
ရွင္ရာဟုလာက ဓုတင္အက်င့္(၁၃)ပါးကုိ ေဆာင္ေတာ္မူတဲ့အျပင္ ရသမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္း၊ သင့္ေတာ္သမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္း၊ စြမ္းႏုိင္သမွ်နဲ႔ ေရာင့္ရဲျခင္းလုိပေခၚတဲ့ သႏၱဳ႒ီ တရား(၃)ပါးနဲ႔လည္း ျပည့္စုံေတာ္မူပါတယ္။ ရွင္ရာဟုလာ ဒီလုိ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံးေကာင္းနဲ႔ ျပည့္စုံျပိး အက်င့္သိကၡာကုိ ျမတ္ႏုိ္းတန္ဖုိးထာတတ္တာဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ရင္ေသြးေတာ္ ျဖစ္ေနလုိ႔လုိ႔ အမ်ားက ယူဆၾက ပါတယ္။
တကယ္ေတာ့ ဒီလုိ စိတ္ေကာင္းႏွလုံးေကာင္းနဲ႔ ျပည့္စုံျပီး အက်င့္သိကၡာကုိ ျမတ္ႏုိးတန္ဖုိး ထားတတ္တာေၾကာင့္သာ ရွင္ရာဟုလာဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ရင္ႏွစ္သည္းခ်ာ သားရတနာ ျဖစ္ခြင့္ ရတာပါ။
ရွင္ရာဟုလာရဲ့ စိတ္ေကာင္းရ်ိမႈ၊ အက်င့္သိကၡာျမတ္ႏုိးလုိလားမႈကုိ အေၾကာင္းျပဳျပီး ရွင္ေတာ္ ဘုရားဟာ တိပလႅတၳမိဂဇာတ္နဲ႔ တိတၳိရဇာတ္ေတာ္ေတြကုိ ေဟာၾကားေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္၊ ရွင္ရာဟုလာဟာ မဃေဒ၀ဇာတ္၊ မဟာသုဒႆနဇာတ္၊ ဒဒၵရဇာတ္၊ မကၠဋဇာတ္၊ သီဟေကာတၳဇာတ္၊ ဗဒၶနာဂါဇာတ္၊ ဒုကနိပါတ္-ကပိဇာတ္၊ ပဥၥကနိပါတ္-ဥရဂဇာတ္၊ ကုမၻကာရဇာတ္၊ စူဠသုတေသာမဇာတ္၊ ေသာဏကဇာတ္၊ မဟာဇနကဇာတ္၊ စႏၵကုမာရဇာတ္၊ ၀ိဓူရဇာတ္၊ ေ၀ႆႏၱရာဇာတ္အားျဖင့္ ဇာတ္ေတာ္ေပါင္း(၁၅)ခုမွာ သားေတာ္အေနနဲ႔ ျဖစ္ရျပီး တိပလႅတၳမိဂ ဇာတ္ေတာ္မ်ာေတာ့ တူအေနနဲ႔ ျဖစ္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
အမရပူရ(ေတာင္ျမဳိ႔့) မဟာဂႏၶာရုံဆရာေတာ္ဘုရားႀကီးက ” သူဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားကုိ ဘုရားအျဖစ္ ေရာက္ေတာ္မူမွ ၾကည္ညုိတာ မဟုတ္ဘဲ အေလာင္းေတာ္ ဘ၀ကတည္းက ၾကည္ညုိတာျဖစ္ ေၾကာင္း”မိန္႔ေတာ္မခဲ့ဖူးပါတယ္။ စာေရးသူလည္း ရွင္ရာဟုလာကုိ ယခုဘ၀ေရာက္မွ ၾကည္ညုိတာ မဟုတ္ဘဲ ေ၀ႆႏၱရာမင္းႀကီးရဲ့ သားေတာ္ ဇာလီမင္းသားဘ၀ စသည္ကတည္းက ေလးစားၾကည္ ညုိခဲ့တာပါ။ တကယ္ေတာ့ အရွင္ရာဟုလာဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ရင္ေသြးေတာ္ျဖစ္ရလုိ႔သာမက ကုိယ္တုိင္ ပန္ဆင္ခဲ့တဲ့ ဆုထူး၊ ဆည္းပူးခဲ့တဲ့ ပါရမီေတာ္ေတြနဲ႔ အညီ “နဂုိရွိလုိ႔ နဂုိင္းထြက္”ေတာ္မူခဲ့ တာပါ။
အရွင္ရာဟုလာမေထရ္ျမတ္ဟာ ရဟန္းေတာ္ျဖစ္ေတာ္မူစ ၀ါမရေသးမီမွာပဲ ပဋိသမၻီဒါပတၱ၊ ဆဠဘိည၊ ေတ၀ိဇၨ ရဟႏၱာ ျဖစ္ေတာ္မူတာမုိ႔ မဟာသာ၀က ရွစ္က်ိပ္စာရင္း၀င္ ျဖစ္ေတာ္မူသလုိ လကၤ်ာရံ ရဟႏၱာမေထရ္(၄၀)ထဲမွာလည္း (၂၉)ပါးေျမာက္ ေနရာရသူ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။ ဧတဒဂ္ဘြဲ႔ တံဆိပ္ေတာ္ရ ရဟႏၱာမေထရ္(၄၁)ပါးထဲမွာလည္း (၂၀)ပါးေျမာက္ သိကၡာသုံးပါး လုိလားက်င့္ ေဆာင္ေတာ္မူရာ (သိကၡာကာမအရာမွာ) အသာလြန္ အျမင့္ျမတ္ဆုံး ဧတဒဂ္ ဘြဲ႔ထူးကုိလည္း ဆြတ္ခူးရယူေတာ္မူႏုိင္သူ ျဖစ္ေတာ္မူပါတယ္။
အရွင္ရာဟုလာမေထရ္ဟာ တာ၀တိ ံသာနတ္ျပည္မွာ ပရိနိဗၺာန္ ၀င္စံေတာ္မူတယ္လုိ႔ အ႒ကထာ က်မ္းေတြမွာ မွတ္ခ်က္ျပဳထားေပမယ့္ အက်ယ္တ၀င့္ ထုတ္ေဖာ္ရွင္းလင္း ျပဆုိတာမ်ိဳးေတာ့ မရွိပါဘူး။
ရွင္ရာဟုလာဟာ ရွင္ေတာ္ဘုရား သဗၺညူတဗုဒၶအျဖစ္ ေရာက္ေတာ္မူျပီး တစ္ႏွစ္ အၾကာ(၇)ႏွစ္အရြယ္မွာ ရွင္ျပုေတာ္မူခဲ့ကာ ရွင္ေတာ္ ဘုရားထက္အရင္ တစ္ႏွစ္ေစာျပီး ပရိနိဗၺာန္ စံ၀င္တာျဖစ္လိမ့္မယ္လုိ႔ ခန္႔မွန္းရပါတယ္။ သက္တမ္းကာလ တုိေတာ္မူေပမယ့္ စိတ္ေကာင္း ႏွလုံး ေကာင္းရွိိမႈ၊ သီလ၊သမာဓိ၊ ပညာ အက်င့္သိကၡာကုိ ျမတ္ႏုိးလုိလား တန္ဖုိးထားမႈ စတဲ့ ဂုဏ္ထူးေတြ ေၾကာင့္ ရွင္ေတာ္ဘုရားရဲ့ ဘြဲ႔ေတာ္အမည္နာမနဲ႔အတူ ကမၻာေၾကေပမယ့္ ဥဒါန္းမေၾကဘဲ နာမည္တြင္ က်န္ရင္ေတာ္မူမယ့္ အရွင္ရာဟုလာမေထရ္ျမတ္ကုိ ဒီေဆာင္းပါးတုိေလးနဲ႔ပဲ ရုိေသျမတ္နုိး ဦးႏွိပ္ခ်ိဳးျပီး ရွိခုိးကန္ေတာ့ လုိက္ပါတယ္။
■ က်မ္းကုိး ■
၁။ အဂၤုတၳဳိရ္ အ႒ကထာ (ပထမတြဲ)
၂။ အပါဒါန္ အ႒ကထာ (ဒုတိယတြဲ)
၃။ ေထရဂါထာ အ႒ကထာ (ပထမတြဲ)
၄။ ပါစိတာဒိ အ႒ကထာ
၅။ ဥပရိပဏာသ အ႒ကထာ
၆။ မဟာဗုဒၶ၀င္က်မ္း (ဆ႒မတြဲ)
ေတာ္၀င္ႏြယ္