■ ကြားဖူးကြပါလိမ့်မယ်၊ အမျိုးသမီးတစ်ယောက်ဟာ အိမ်ကို ဧည့်သည်ရောက်လာတယ်၊ အဲဒီနေ့မှာလည်းပဲ ဥပဒေအရ အသားမပေါ်ရ ဆိုတဲ့ နေ့နဲ့ကြုံတော့ အသားကို ဘယ်မှာမှ ဝယ်မရဘူး။

■ အိမ်ရောက်လာတဲ့ ဧည့်သည်ကို သူက ဟင်းကောင်းနဲ့ ဧည့်ခံချင်တယ်၊ အဲဒါနဲ့ အိမ်မှာ မွေးထားတဲ့ ဆိတ်ကလေးကို လည်လှီးပြီး ချက်တယ်၊ အဲဒီအမျိုးသမီးဟာ သူက လည်လှီးပြီးတော့ ချက်လိုက်လို့ ဘဝတိုင်း ဘဝတိုင်းမှာ ငရဲကျသွားတယ်။ ငရဲကလွတ်တဲ့ အခါကျတော့လည်း ဇက်ပြတ်ပြီးတော့(ဇာတ်အဖြတ်ခံရပြီးတော့) သေရတဲ့ ဘဝတွေက မနည်းဘူးတဲ့။ ဒါကြောင့်မို့ တစ်ချို့က ပြောတယ်၊ ဆိတ်မွေးအမျှ ခံရတယ်တဲ့။

■ တစ်ချို့က ထင်ကောင်းထင်လိမ့့်မယ်၊ ကိုယ်က တစ်ခါတည်းသတ်တာ၊ ဘာဖြစ်လို့ ဒီလောက် ခံရတာတုန်းဆို
လူ့ရဲ့ သန ္တာန်မှာဖြစ်တဲ့ စေတနာက နည်းတာမှ မဟုတ်တာ၊ အဲဒါမေးလို့ရှိရင် ကိုယ်က ပြန်မေးရလိမ့်မယ်။ သရက်ပင်စိုက်တဲ့ အခါမှာ တစ်စေ့တည်းစိုက်တာ၊ ပေါက်လာတဲ့ အပင်ကသီးတော့ တစ်လုံးတည်း သီးသလား (သို့မဟုတ်) အများကြီး သီးသလား။ တစ်ခုတည်းလုပ်ပေမယ့်လို့ အများကြီးရတယ်ဆိုတာ ထင်ရှားတယ်နော်။

■ လူ့ရဲ့ သန ္တာန်မှာ စိတ်စေတနာတွေက မြောက်မြားစွာ ဖြစ်တယ်။ လက်ဖျစ်တစ်ချက်အတွင်းမှာ စေတနာပေါင်းက တစ်သိန်းလောက် ဖြစ်သွားတယ်။ အဲဒီထဲမှာ အကျိုးပေးနိုင်တဲ့ စေတနာတွေ မြောက်မြားစွာ ပါတယ်တဲ့။ ဒါကြောင့်မို့ မြတ်စွာဘုရားက ကုသိုလ်ကောင်းမှုလုပ်တဲ့အခါမှာလည်းပဲ တိရစ္ဆာန်ကို လှူလို့ရှိရင် အဆတစ်ရာ၊ ကိုယ်ကျင့်တရား မကောင်းတဲ့လူကို လှူရင် အဆတစ်ထောင်တဲ့၊ ဒီလိုပြောတာ။

■ ခုနက အကုသိုလ်အလုပ်တွေလုပ်လို့ အကုသိုလ်တွေ ဖြစ်လာပြီဆိုလို့ရှိရင်လည်း ဒီလိုပဲခံရတယ်။ အဲဒီအမျိုးသမီးက ဧည့်သည်ကို ကျွေးမွေးဧည့်ခံချင်တာဟာ ကုသိုလ် ပဲ။ ကျွေးချင်မွေးချင်တယ်၊ မှန်တယ်၊ ဒါ ကုသိုလ် ။ သို့သော် ဆိတ်ကလေးကို သတ်လိုက်တာကတော့ အကုသိုလ်ပေါ့။အဲဒီအကုသိုလ်ကို ခံရတယ်။ ကုသိုလ်ရဲ့ အကျိုးကိုခံရတာ ဒီလောက် မထင်ရှားဘဲနဲ့ လူ့ဘဝရလာတိုင်း (သို့မဟုတ်) ဘဝတစ်ခုရတိုင်း ဇက်ပြတ်ပြီးတော့ (ဇက်အဖြတ်ခံရပြီးတော့) သေရတယ်တဲ့။ အဲဒီအကုသိုလ်က ခံလိုက်ရတာ အများကြီးခံရတယ်။အဲဒါမျိုးကို ရည်ရွယ်ပြောတာ။ `ကုသိုလ်တစ်ပဲ ငရဲတစ်ပိဿာ´ တဲ့။ ဒီလိုခံရရင် တော်တော်လေးကြောက်စရာ ကောင်းတဲ့ဟာပဲနော်။

(ဒေါက်တာနန္ဒမာလာဘိဝံသဆရာတော်)