အရွင္ဘုရား၊ ဆရာႀကီး မင္းယုေ၀မွတဆင့္ ဦးအုန္းျမင့္ ေမးျမန္းသည္မွာ-
(က) ေစတီဘုရား တည္ေဆာက္လွဴဒါန္းသည့္ကုသိုလ္။
(ခ) ေက်ာင္း၊ သိမ္၊ ဇရပ္ စသည္ကို တည္ေဆာက္လွဴဒါန္းသည့္ကုသုိလ္။
(ဂ) ရွင္ျပဳ ရဟန္းခံ၍ လွဴဒါန္းသည့္ကုသိုလ္မ်ားလည္း အက်ိဳးေပးပံု မည္သို႔ထူးျခားသည္ကို ရွင္းလင္းေပးေတာ္မူ ပါရန္ တဆင့္ ေမးျမန္းထားပါသည္။
(ကိုအုန္းျမင့္-ေရႊကူျမိဳ႔၊ ကခ်င္ျပည္နယ္)
(ေျဖ)
ဤေမးခြန္း၏အေျဖမွာ က်ယ္ျပန္႔လွပါသည္။ အက်ဥ္းခ်ဳပ္၍သာ ေျဖပါမည္။
(က) ေစတီဘုရားတည္မႈႏွင့္ ပတ္သက္၍ အဂၤေတမ်ား၊ အုတ္မ်ား၊ ေရႊသကၤန္းမ်ားကပ္၍ (ေရႊခ်၍) အျမဲအစြဲ တည္ထားပူေဇာ္ၾကေသာ ေစတီမ်ားကို မဆိုထားဘိ-
သဲပံုေစတီတည္၍ ပူေဇာ္ရေသာ အက်ိဳးသည္ပင္ အလြန္ႀကီးမားလွပါသည္။ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရား ပရိနိဗၺာန္ စံသြား၍ မမီလိုက္ေသာ ဟိမ၀ႏၲာရေသ့တပါးသည္ ေခ်ာင္းရိုးထဲတြင္ သဲပံုေစတီတည္၍ ဘုရားအုတ္၊ ဓာတ္ေတာ္ ဌာပနာထားေသာ ေစတီအမွတ္ျဖင့္ ေတာပန္း၊ ေတာင္ပန္းတို႔ျဖင့္ အျမဲပူေဇာ္ေလ၏။ ထိုေကာင္းမႈေၾကာင့္ လူ႔ျပည္၊ နတ္ျပည္ အစုန္အဆန္ စည္းစိမ္ခံစား၍ သိၾကားမင္း၊ စၾကာမင္းအျဖစ္ အႀကိမ္မ်ားစြာျဖစ္ျပီး ေဂါတမဘုရားရွင္လက္ထက္၌ အဘိညာဏ္ ၆-ပါးႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ရဟႏၲာျဖစ္ရေလ၏။
(အပါဒါန္၊ ႒-ဒု-၈၇)
ထို႔ျပင္ ၀ိပႆီဘုရားလက္ထက္မွာပင္ ဟိမ၀ႏၲာ ကုကၠဳရေတာင္အနီး ရေသ့ေက်ာင္း၌ ေနထိုင္ေသာ တပည့္ငါးေထာင္တို႔၏ ဆရာရေသ့ႀကီးသည္ ေရာဂါေၾကာင့္ ဘုရားထံ မသြားႏိုင္သျဖင့္ ဂုဏ္ေတာ္ကို ၾကည္ညိဳ၍ ပန္းေစတီျပဳကာ ၀ိပႆီဘုရားအား ရည္မွန္း၍ ပူေဇာ္လွဴဒါန္းေလ၏။ ထိုေကာင္းမႈေၾကာင့္ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ ျဖစ္ရျပီး ေဂါတမဘုရားလက္ထက္၌ ပုပၹထူပိယေထရ္ (ပန္းေစတီတည္ထားပူေဇာ္ေသာ မေထရ္) ဟု ေက်ာ္ၾကားေသာ ရဟႏၲာျဖစ္ေလသည္။
သဲပံုေစတီ၊ ပန္းေစတီမ်ားပင္ ဤမွ် အက်ိဳးႀကီးလွ်င္ ထူးကဲစြာ ပူေဇာ္ႏိုင္သမွ် ထူးကဲစြာ အက်ိဳးေပးမည္သာ ျဖစ္ပါသည္။
(ခ) ေက်ာင္း၊ သိမ္၊ ဇရပ္ လွဴရျခင္းအက်ိဳးမ်ား
မင္းကြန္းတိပိဋက ဆရာေတာ္ႀကီး ေရးသားေသာ အပါဒါန္လာ ေက်ာင္းလွဴရျခင္းအက်ိဳးမ်ား-
သံုးတန္ေစတနာ၊ ညီညြတ္စြာျဖင့္၊ မဟာသာသနိက၊ ၀ိဟာရေက်ာင္း၊ တန္ေဆာင္းအလွဴ၊ ေဆာက္လွဴသူတို႔၊ ႀကီးထူကဲ၀ွန္၊ က်ိဳးရ ဟန္ကို၊ က်မ္းဂန္ေထာက္ခ်င့္၊ နိဒါန္းဖြင့္ေသာ္-
(၁) နတ္ႏွင့္လူ၀ယ္၊ သေႏၶတြယ္၍၊
(၂) လိုဖြယ္မတ၊ ေဆာက္အံုရ၏၊
(၃) မထၾကက္သီး၊ ကိုယ္လည္းမလႈပ္၊ ေၾကာက္ရုပ္မထင္၊ ထိတ္လန္႔စင္၏၊
(၄) ျခေသၤ့သစ္က်ား၊ သားရဲမ်ားႏွင့္၊ ဖမ္းစားကလူ၊ ႏွိပ္စက္မူသား၊ ေတာသူဘုတ္ျပိတ္၊ အဆိပ္ထန္ျပင္း၊ ေျမြႏွင့္ကင္းက၊ အဆင္းေဖာက္ျပန္၊ ကုမၻာန္ရကၡိဳသ္၊ နတ္မိုက္ရန္ေပါင္း၊ ေဘးလြတ္ေရွာင္း၏၊
(၅) မေကာင္းအိပ္မက္၊ မျမင္မက္ဘူး၊
(၆) ထင္လ်က္သတိ၊ ခိုင္ျမဲဘိ၍၊ ၀ိပရိဏံ၊ ေဖာက္ျပန္စိတ္ရင္း၊ ရူးသြပ္ျခင္းမွ၊ ရွင္းရွင္းလြတ္ေရွာင္း၊ က်ိဳးဆက္ေကာင္း၏၊
(၇) ေနာက္ေႏွာင္းဘ၀၊ ပစၧိမ၀ယ္၊ ဂုဏကဲပို၊ အရဟတၱဖိုလ္ဟု၊ ထိုထိုေက်းဇူး၊ လြန္ျပန္႔ျပဴးသည္၊ ေဆာက္ဦးလွဴက်ိဳး ခုနစ္တည္း။
တဖန္ ေက်ာင္းလွဴက်ိဳး ၈-ပါး
ေရႊဘံုေပၚေပါက္၊ ထိတ္ေၾကာက္လန္႔ကင္း၊ ေဘးရန္ရွင္းေပ်ာက္၊ မေျခာက္ယကၡ၊ ပါပမမက္၊ ဘ၀ဆက္သိ၊ ျမဲသတိသည္၊ မွတ္ဘိေက်ာင္းလွဴရွစ္မ်ိဳးတည္း။
(ဂ) ရဟန္းခံ ရွင္ျပဳအက်ိဳးမ်ားမွာ-
အထူးသျဖင့္ သပိတ္၊ သကၤန္း စေသာ ပရိကၡရာမ်ားကို လွဴဒါန္းသျဖင့္
ေရႊသို႔အဆင္း၊ ညစ္ေၾကးကင္း၍၊ ေရာင္၀င္းထိန္ပ၊ ႏူးညံ႔လွ၏၊ မကသိန္းဖိုး၊ ပုဆို ရေလ၊ ညိဳ,ေရႊ,ျဖဴ,နီ၊ ဤရွစ္လီႏွင့္၊ ႀကီးလင့္ကံအား၊ ေယာက်္ားျဖစ္ဘိ၊ ဧဟိဘိကၡဳ၊ သဗၺညဳတ၊ ေခၚျပဳျမြက္ဟ၊ မိန္းမဘ၀၊ လက္ခတသိန္း၊ တြက္ကိန္းတန္ဖိုး၊ ကိုးကုေဋမွ်၊ ေလးလအခ်ိန္၊ ပန္းတိမ္ငါးရာ၊ မွန္စြာလုပ္ရ၊ မဟာလတာ၊ ေခၚတန္ဆာကို၊ ၀တ္ကာဆင္ျမန္း၊ ျမတ္ေရႊက်မ္း၀ယ္၊ ဤတဆယ္၊ မွတ္ဖြယ္ သကၤန္းလွဴက်ိဳးတည္း။
(အပါဒါန္ႏွင့္ ဓမၼပဒ)
အဘိဓမၼာအ႒ကထာ၌ အဘိဓမၼာ၊ က်မ္းအလာကား၊ ေကာင္းစြာအဆင္း၊ ေကာင္းျခင္းအသံ၊ တတန္အနံ႔၊ ေမႊးပ်ံ႔လႈိင္စြာ၊ ရသာေဘာဂ၊ သံုးေဆာင္ရလ်က္၊ ဖႆကိုယ္မွာ၊ ႏူးညံ႔စြာႏွင့္၊ ပမာဂြမ္းလား၊ ကင္းျငားအနာ၊ ခ်မ္းသာသုခ၊ ဤေျခာက္၀ကို၊ နိစၥမလြဲ၊ စံရျမဲ။
သပိတ္လွဴရက်ိဳး-
ေရႊေငြပတၱျမား၊ သံုးပါးခြက္ရ၊ ဘယကင္းေလ၊ သူရိုေသ၏။ မ်ားေထြေလာဘ၊ ေဘာဂမပ်က္၊ စိတ္လက္တည္ၾကည္၊ လိုသည္တရား၊ ေခါင္းပါးကိေလ၊ ဤဆယ္ေထြသည္၊ ပေတၱသပိတ္ လွဴက်ိဳးတည္း။
ရွင္ျပဳရဟန္းခံပြဲ၌ ဆြမ္းအာဟာရ လွဴဖြယ္အမ်ိဳးမ်ိဳးတို႔အတြက္လည္း သီးသန္႔အက်ိဳးမ်ားစြာ ရွိပါေသး၏။ ေနာက္ဆံုး နိဗၺာန္တိုင္ထိ အက်ိဳးမ်ားစြာ ရႏိုင္ေပ၏။