အရွင္ဘုရား၊ သာသနာကြယ္ေၾကာင္း ငါးပါးကို တပည့္ေတာ္ သိပါသည္ဘုရား။ သာသနာကြယ္ျပီးခ်ိန္တြင္ လူ႔ျပည္၌ သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာ ရွိပါဦးမလား။ နတ္ျပည္ေရာက္ေၾကာင္း အက်င့္ေကာင္းမရွိလွ်င္ ေသလြန္ျပီး နတ္ျပည္ေရာက္သည့္ပုဂၢိဳလ္ ရွိ-မရွိႏွင့္ သာသနာတြင္း သာသနာပ အခါ၌ နတ္၊ ျဗဟၼာ ဦးေရ ကြာျခားမႈ ရွိ-မရွိ သိလိုပါသည္ဘုရား။
( ဦးသာရွိ္ (ခ) စိုင္းသန္းေရႊ-တမူးျမိဳ႔)
(ေျဖ)
သာသနာပအခ်ိန္ႏွင့္ သာသနာကြယ္ခ်ိန္တို႔မွာလည္း သူေတာ္ေကာင္းေတြ ရွိပါေသးသည္။ ကံ ကံ၏အက်ိဳးတရားကို ယံုၾကည္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းမ်ားသည္ မေကာင္းကံေတြက မေကာင္းက်ိဳးကို ေပးလိမ့္မည္။ ေကာင္းကံေတြက ေကာင္းက်ိဳးေတြကို ေပးလိမ့္မည္ဟု ယံုၾကည္ၾကသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေကာင္းမႈကို ေရွာင္ၾကဥ္၍ ေကာင္းမႈကို ျပဳလုပ္ေသာ သူေတာ္ေကာင္းေတြ ရွိ္ႏိုင္ပါသည္။
ယခုေခတ္ ဗုဒၶဘာသာ သာသနာကုိ မကိုးကြယ္ေသာ ဘာသာျခားမ်ားလည္း ေကာင္းတာလုပ္လွ်င္ ေကာင္းတာျဖစ္သည္ဟူေသာ ယံုၾကည္ခ်က္ျဖင့္ အမ်ားအက်ိဳး၊ ေလာကအက်ိဳး၊ ေကာင္းမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး ေဆာင္ရြက္ေနၾကသည္ကို အမ်ားအျပား ေတြ႔ရွိေနၾကရပါသည္။
သမၼာဒိ႒ိ အမ်ိဳးမ်ိဳး ရွိပါသည္။
(၁) ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိ-ေကာင္းကံ မေကာင္းကံကို ယံုၾကည္ျခင္း။
(၂) နာမရူပ ပရိေစၧဒ သမၼာဒိ႒ိ-နာမ္ရုပ္ကို ပိုင္းျခား၍ အမွန္အတိုင္း သိျခင္း။
(၃) ပစၥယပရိဂၢဟ သမၼာဒိ႒ိ-ရုပ္နာမ္ျဖစ္ေၾကာင္းကို အမွန္အတိုင္းသိျခင္း။
(၄) ၀ိပႆနာ သမၼာဒိ႒ိ-ရုပ္နာမ္တို႔၏ မျမဲ၊ ဆင္းရဲ၊ အစိုးမရမႈကို အမွန္သိျခင္း။
(၅) မဂၢဖလ သမၼာဒိ႒ိ-မဂ္ဉာဏ္ ဖိုလ္ဉာဏ္ကို အမွန္သိျမင္ျခင္း။
ထို ၅-မ်ိဳးတြင္ ကမၼႆကတာ သမၼာဒိ႒ိသည္ သာသနာကြယ္ခ်ိန္မွာလဲ ရွိပါသည္။ က်န္ ၄-မ်ိဳးကား မရွိ။ ထို႔ေၾကာင့္ သာသနာပခ်ိန္တြင္ လူသူေတာ္ေကာင္းေတြ ရွိႏိုင္ပါေသးသည္။ သို႔ေသာ္ သာသနာကြယ္ခ်ိန္မွာ နတ္ျပည္ ျဗဟၼာ့ျပည္၌ နတ္ျဗဟၼာမ်ား နည္းပါးသြားပါသည္။ အဘယ့္ေၾကာင့္ ဆိုေသာ္ နတ္သဘင္ အစည္းအေ၀း၌ သိၾကားမင္းႀကီးသည္ လူ႔ျပည္၌ ဒါန၊ သီလ၊ ဘာ၀နာ တရားမ်ားကို ေစာင့္ထိန္းက်င့္ၾကံပြားမ်ားသူ မ်ားျပားေၾကာင္း စံုစမ္းသိရွိရလွ်င္ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ေတာ့ စည္ကားဦးမွာပဲ။ ေစာင့္ထိန္းက်င့္ၾကံပြားမ်ားသူ နည္းေနလွ်င္ နတ္ျပည္၊ ျဗဟၼာျပည္ေတာ့ ေျခာက္ခန္းေတာ့မွာပဲ မွတ္ခ်က္ျပဳေလ့ရွိသျဖင့္ သာသနာကြယ္ခ်ိန္၌ နတ္ျဗဟၼာဦးေရ နည္းပါးႏိုင္ပါသည္။