၁။ ကုသိုလ္အဖို႔ဘာဂကို အမွ်ေ၀ရာတြင္ ကိုယ္မွာေစာင့္ၾကပ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္မွ အရင္းစ၍-
စသည္ျဖင့္ ေပးပို႔ေလ့ရွိၾကရာ ခႏၶာကုိယ္ကို ေစာင့္ၾကပ္ေသာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ တကယ္ ရွိ-မရွိ သိလိုပါသည္ဘုရား။
၂။ အဂၢသာ၀က၊ မဟာသာ၀က၊ ဧတဒဂ္ရ ရဟႏၲာအရွင္၊ အရွင္မ အေလာင္းမ်ားသည္ မိမိတိုပေတာင့္တေသာ ဆုကို ဘ၀တိုင္း သတိရႏိုင္ၾကပါသလား ေျဖၾကားေတာ္မူပါရန္။
( မမီးမီး-ဗိုလ္တေထာင္ျမိဳ႔နယ္ )
( ေျဖ )။ ၁။ အရကၡေဒ၀တာ-ဟူေသာ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ရွီေၾကာင္း ဗုဒၶစာေပတြင္ အထင္အရွားရွိသည္။
သို႔ေသာ္ ကိုယ္ေစာင့္နတ္ဆို၍ ေစာင့္ေရွာက္အပ္ေသာသူ၏ ကိုယ္တြင္ အျမဲကပ္မွီ၍ေနသည္-ဟု မမွတ္ရာ၊ အေျခအေနအရ ၾကည့္ရႈေစာင့္ေရွာက္ျခင္းမ်ိဳးသာျဖစ္၍ ယင္းတို႔ကုသိုလ္အားေလ်ာ္စြာ ဘုမၼ႒၊ ရုကၡ႒ စသည္ျဖင့္ ဘံုဗိမာန္မ်ား၌ ေနၾကေသာ နတ္မ်ားသည္ျဖစ္သည္၊
ဥပမာ-ရုကၡစိုး ဆိုပါစို႔၊ ၄င္းတို႔မွာ သစ္ပင္ေပၚ သစ္ကိုင္းေပၚ ခြဆံု စသည္၌ ေနသည္မဟုတ္၊
သစ္ပင္၏ထိပ္ဖ်ား၌ျဖစ္ေစ၊ အနီးအပါး၌ျဖစ္ေစ၊ ကုသိုလ္အားေလ်ာ္စြာ ျဖစ္လာေသာ ဘံုဗိမာန္ရွိေလသည္။
ယင္းဘံုဗိမာန္၌ ေနၾက၏၊ သစ္ပင္ပ်က္စီးလွ်င္ ဘံုဗိမာန္လည္း ပ်က္စီးေတာ့သည္၊
ကိုယ္ေစာင့္နတ္မွာ မိမိဆိုင္ရာ လူ ကြယ္လြန္လွ်င္ အျခားတဦးသို႔ ေျပာင္းေရႊ႔သြားရတတ္ေလသည္၊ သို႔ေသာ္ လူတိုင္းတြင္ ကုိယ္ေစာင့္နတ္ ရွိသည္မဟုတ္၊ ကုသိုလ္ရွိသူ ေကာင္းမႈရွင္ ဘုန္းကံရွင္မ်ား၌သာ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း သတိျပဳပါေလ။
၂။ အလြန္ေလးနက္ေသာ ဧတဒဂ္ဆုကဲ့သို႔ အဓိကရကိစၥႀကီးကို မဆိုထားဘိ၊ မိမိ၏ စြဲလမ္းမႈ ၀ါသနာသည္ပင္ တဘ၀ႏွင့္ တဘ၀ လိုက္ပါစြဲထင္ေလ့ရွိသည္၊
အရွင္ပိလိႏၵ၀စၧသည္ ဘ၀မ်ားစြာ ဇာတ္ျမင့္ပုဏၰားမ်ိဳးျဖစ္ျပီး မိမိေအာက္လူမ်ားကို သူယုတ္-ဟု ေခၚေလ့ရွိေၾကာင္း ေနာက္ဆံုးဘ၀ ရဟႏၲာျဖစ္သည့္တိုင္ေအာင္ လူမ်ားအား သူယုတ္-ဟု ေခၚေလ့ရွိေၾကာင္း၊ ေမ်ာက္ဘ၀ႏွင့္နီးစပ္ေသာ ရဟႏၲာတပါးမွာ ေျမာင္း-စသည္ကို ခုန္၍သြားတတ္ေၾကာင္း
ျဗဟၼာျပည္မွ လာသူမ်ားမွာ ကာမကို ရြံရွာ စက္ဆုပ္၍ ၀ိသဘာဂအာရံုမ်ားကို ေရွာင္ရွားတတ္ၾကေၾကာင္း ဆိုပါသည္။
ဧတဒဂ္ဆုရွင္မ်ားကား ယင္းဆုကို အလြန္႔အလြန္ ျမတ္ႏိုးလွသည္၊ သမုဒၵရာ လက္တကမ္းသို႔ အေရာက္သြားႏိုင္လွ်င္ ယင္းဆုကို ရမည္ဆိုလွ်င္ပင္ သမုဒၵရာကို လက္ပစ္ကူး၍ သြားႏိုင္ေသာ ဆႏၵရွိသည္။
ဤေျမေအာက္ ေရာက္ေအာင္သြားႏိုင္လွ်င္ ဤဆုကို ရမည္ဆိုပါက ေျမႀကီးကိုယက္၍ အေရာက္သြားႏိုင္သည့္ ဆႏၵရွိသည္။ ဤမွ် လိုအင္ဆႏၵကို လြန္လြန္မင္းမင္း စြဲပိုက္ထားသူမ်ားျဖစ္၍ ဘ၀ေပါင္းမည္မွ် ကြာျခားလင့္ကစား မိမိေတာင္းထားေသာဆုကို သတိရႏိုင္ေပသည္။ ရွင္သီ၀လိအေလာင္း သတို႔သားသည္ ကမၻာတသိန္းထက္က လာဘ္လာဘ ေပါမ်ားရာတြင္ အျမတ္ဆံုး ဧတဒဂ္ဆုကို ေတာင္းထားေၾကာင္း၊ ၉၁-ကမၻာထက္ ၀ိပႆီျမတ္စြာဘုရားလက္ထက္ လွဴဒါန္းရာတြင္လည္း ထိုဆုကိုပင္ ထပ္၍ေတာင္းေၾကာင္း ထို႔အတူ ဘ၀တိုင္းပင္ ဤဆုကိုသာ ေတာင္းဆိုခဲ့ေၾကာင္း အပါဒါန္တြင္ ပါရွိေပသည္။