သဗၺညဳတ ဗုဒၶဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ေတာ္မူရန္အတြက္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူေႀကာင္း ပါရမီေတာ္တို႔ကို ျဖည့္က်င့္ဆည္းပးူေတာ္မူရပါတယ္။ေလာကီနယ္ပယ္တြင္ လည္း ဘီေအ၊ ဘီအက္စီ စသည့္ဘြဲတစ္ခုကို ရရွိရန္အတြက္ မူလတန္းမွေန၍ ေနာက္ဆံုး ဘြဲ႔ရသည့္အထိ ဘြဲရေႀကာင္း အလုပ္ေတြကို လုပ္ေဆာင္ႀကရပါတယ္။ ဘာအတန္းပညာကိုမွ တက္ေရာက္သင္ႀကားျခင္းမရွိဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘယ္လိုမွ အစစ္အအမွန္ ဘြဲတစ္တခုကို မရရွိႏိုင္ပါဘူး။ထို႔အတူပင္ ေလာက သံုးပါးတြင္ အျမတ္ဆံုးျဖစ္တဲ့ သဗၺညဳတညဏ္ရွင္ ဘုရားရွင္၏အျဖစ္ကို ဘုရားျဖစ္ေႀကာင္အက်င့္ေကာင္းမ်ားကို ဆည္းပူး ျပဳက်င့္ အားထုပ္မထားဘဲနဲ႔ေတာ့ ဘြားခနဲ ဘုရားဆိုျပီးေတာ့ ေပၚေပါက္လာလို႔မရပါဘူး။ ထို႕ေႀကာင့္ ဘုရားျဖစ္ေတာ္မူရန္ အက်င့္္ေကာင္းမ်ားစြာတို့ထဲမွ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ျဖည့္က်င္ေတာ္မူခဲ့ရတဲ့ ပါရမီ ဆယ္ပါး အျပား သံုဆယ္ကို အနည္ငယ္ နာလည္ယံုမွ အက်ဥ္းအားျဖင့္ေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္။
`ဒါန.သီလ. ေနကၡမၼ၊ ပညာ.၀ီရိ ခႏၱီ. သစၥ.ဓိ႒ာန၊ ေမတၱ.ဥေပကၡာ။
ဟူေသာ ပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါးတို႕ကို ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္တို႔သည္၊မိမိရဲ႕ ကိုယ္ပိုင္ညဏ္ျဖင့္ တစံုတစ္ေယာက္ရဲ႕ နည္းေပးလမ္းျပျခင္းမရွိပဲ ၊ သဗၺညဳတဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ရန္ ျဖည့္က်င့္ ဆည္းပူးရမည့္ ထိုပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါးတို႕ကို ဆင္ျခင္သိရွိ သိျမင္ေတာ္မူပါတယ္။ ထိုပါရမီေတာ္ ဆယ္ပါးတို႕ကို ဒါန၊သီလ စသည္ျဖင့္ အစဥ္အတိုင္းစီစဥ္ထားျခင္းမွာ ပါရမီေတာ္ျဖည့္က်င့္ရာတြင္ လြယ္ကူေသာအက်င့္မွ ခက္ခဲေသာအက်င့္သို႕ အဆင့္ဆင္ ့အဆင့္ျမင့္သြားျခင္ကိုသိေစလိုေသာေႀကာင့္နွင့္၊ ေရွ႕ပါရမီနွင့္ ေနာက္ေနာက္ပါ ပါရမီတိုု႔သည့္ တစ္ခုႏွင့္တစ္ခု ဆက္စပ္ေနျပီး၊ ပါရမီေတာ္အခ်င္းခ်င္း အေထာက္အပန္႔ ေက်းဇူးျပဳေနေသာေႀကာင့္ ယၡဳကဲ့သို႕ ပါရမီေတာ္တို႔ကဒါန၊သီလ-စသည္ျဖင့္ အစဥ္အလိုက္ စီစဥ္ထားျဖင္းျဖစ္ပါတယ္။ သို႕ရာတြင္ ထိုပါရမီေတာ္ဆယ္ပါးကို အစဥ္အတိုင္း ဒါနျပည္က်င့္ျပီးမွ သီလပါရမီ ကိုျဖည့္က်င့္၊ သီလပါရမီျဖည့္က်င့္ျပီးမွ ေနကၡမၼ ပါရမီကို ျဖည္က်င့္ဆိုျပီး ဒါန၊သီလ စသည္ျဖင့္ အစဥ္အတိုင္းျဖည့္က်င္ေနရတာမဟုတ္ေပ၊အဆင္ေျပ သလို သင့္ေလွ်ာ္သလို ပါရမီေတာ္တို႔ကို ျဖည္က်င့္္ရျဖစ္ပါတယ္။ဘုရားေလာင္းေတာ္တို႕သည္ ထိုပါရမီေတာ္တို႔ကို သာမာန္ပုဂၢိဳလ္မ်ားမျဖည့္က်င့္ မဆည္းပူးႏိုင္ေသာ အတိုင္းအတာအထိ ပါရမိေတာ္ရင့္သန္တဲ့အထိ မ်ားစြာအေရမတြက္ႏိုင္ေအာင္ ျဖည့္က်င့္ရတာျဖစ္ပါတယ္။ဘုရာေလာင္းေတာ္ ဘုရားျဖစ္ရန္ပါရမီေတာ္တို့ဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ေသာ ဘ၀မ်ာကို အနည္ငယ္မွ် အက်ဥ္းေဖာ္ျပေပးသြားပါမည္။
(၁) ဒါနပါရမီ ။ ။ဘုရားအေလာင္ေတာ္သည္ ဘုရာျဖစ္ရန္ပါရမီးျဖည့္ရာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာတို႕၌ မိမိရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ ပစၥည္း ဥစၥာ စိန္ ေရႊ ရတနာမ်ားကို ဘုရားျဖစ္ရန္ ရည္ေမွ်ာ္မွန္း၍ တြန္႔တိုငဲ့ကြက္ျခင္းမရွိဘဲ စြန္႔လြတ္လႈဒါန္းယံုမွမကပဲ၊ မိမိ၏ ခ်စ္လွစြာေသာ ဇနီးမယားႏွင့္ အသဲပြတ္ပမာ ခ်စ္ေသြးျဖာရတဲ့ ရင္ႏွစ္သည္းျခား သားသၼီးတို႔အားလည္း သဗၺညဳတေရႊဥာဏ္ေတာ္ကို ရရန္အတြက္ ေပးလႈဒါန္းျပီး၊ မိမိ၏ ခႏၶာကိုယ္ အစိပ္အပိုင္း ေျခလက္အဂၤါ အသြယ္သြယ္တို႕ကိုလည္းေ၀ေနမ်ားစြာ သတၱ၀ါတို႕အား ကယ္တင္လိုေသာ မဟာဂရုဏာေတာ္ျပင္းျပေတာ္မူေသာေႀကာင့္ ငဲ့ကြက္ျခင္းမရွိဘဲ မိိမိရဲ႕ အသက္ကိုပင္ ေပးလႈဒါန္းခဲ့ပါတယ္။ဘုရား
အေလာင္းေတာ္ ေ၀ႆႏၱရာ မင္ႀကီးသည္ မိမိ၏ဇနီးမိဖုရား၊ သားေတာ္ သမီးေတာ္တို႔ကို အသက္မက ခ်စ္ပါေသာ္လည္း သတၱ၀ါတို႔အေပၚ သနားျခင္း မဟာဂရုဏာမ်ားေသာေႀကာင့္ စြန့္လႈခဲ့ပါတယ္။(ဇာ-၅၄၈)ဘုရားျဖစ္ရန္ ပါရမီေတာ္ျဖည့္က်င့္စဥ္ ´သိ၀ိ` မင္းႀကီးဘ၀တြင္လည္း သဗၺညဳတ ဘုရာစင္စစ္ျဖစ္ရန္အတြက္ မိမိ၏ မ်က္လံုးတို႔ကို ရွင္ဘုရင္ဘ၀၌ပင္ စြန္႔လႈေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။(ဇာ-၄၉၉)။ ပါရမီေတာ္ျဖည့္စဥ္ဘ၀ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ ေမ်ာက္မင္းသည္ မိမိရဲ႕ အမ်ိဳးအႏြယ္ ေနာက္ပါေမ်ာက္အားလံုးတို႕အတြက္ မိမိရဲ႕ အသက္ကိုမငဲ့ကြက္ဘဲ ေမ်ာက္အေပါင္းတို႕၏ အသက္ကို ကင္တင္၍ မိမိရဲ႕ အသက္ကို ေပးဆပ္စြန္႕လႈခဲ့ေပ၏။(ဇာ၄၀၇)။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ယုန္ဘမင္းဘ၀ျဖစ္ရစဥ္တြင္လည္း မိမိရဲ႕ အသက္ခႏၶာကို အလႈခံတို႕အား သဗၺညဳတဗုဒၶစင္စစ္ျဖစ္ရန္အတြက္ ေပးလႈ၍ ဘုရားျဖစ္ေႀကာင္း ပါရမီ ေတာ္တို႕ကို ျဖည့္က်င့္ခဲ့ပါသည္။(၃၁၇)
(၂) သီလ ပါရမီ ။ ။ ဘုရားျဖစ္ရန္ သီလပါရမီေတာ္ကို ျဖည့္က်င့္ရာ၌လည္း ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ အသက္ကိုပင္ပဓါနမထားဘဲ မိမိေဆာက္တည္ထားေသာ သီလေတာ္ျမတ္ကို အပ်က္ေအာင္ေစာင့္ထိမ္းခဲ့ပါတယ္။`စေပၸယ်´နဂါးမင္းဇာတ္ေတာ္၌လည္းေကာင္း၊(ဇာ၅၀၆)။ဘူရိဒတၱ´နဂါးမင္းျဖစ္စဥ္ဘ၀တြင္လည္းေကာင္။(ဇာ၅၄၃)မိမိ၏သီလကိုမက်ိဳးမေပ်က္ရေအာင္အသက္ကိုစြန္႔၍ေစာင့္ထိမ္းခဲ့ပါသည္။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ပါရမီျဖည့္စဥ္ တခုေသာဘ၀၌ သူဆင္းရဲအမ်ိဳးတြင္ျဖစ္ျပီး၊ဥပုသ္ေစာင့္ရာတြင္ သီလကို အသက္ႏွင့္လဲ၍ သီလပါရမီေတာ္ကို ျဖည့္က်င္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။(ဇာ-၄၂၁)။
(၃) ေနကၡမၼ ပါရမီ။ ။ ေနကၡမၼပါရမိေတာ္ဆိုသည္မွာ ေလာကီအာရံု ကာကဂုဏ္တို႕ကို မမက္ေမာ မတြယ္တာမစြဲလလမ္းေတာ့ဘဲ ေလာကီ အာရံု ကာမဂုဏ္တို႔ကို စြန့္ခြာျပီး လူသူေ၀းရာ အရပ္ဌာန၌ တရားက်င့္ႀကံ ေနထိုင္ျခင္ကိုေခၚပါသည္။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ မိမိ၏ မ်ားျပားေပါမ်ားျပည့္စံုလွသည့္ ေလာကီစည္းစိမ္၊မင္းစည္းစိမ္ ထီနန္ တို႕ကို စြန္႔လႊတ္၍ ေတာ္ထဲတြင္ တရားက်င့္ေတာ္မူေသာ ဘ၀တို႔မွာ အလြန္မ်ားျပားလွပါသည္။`အေယာဃရ`မင္းသားသည္လူဘ၀ကိုအက်ဥ္းေထာင္ေလွာင္အိမ္ႀကီးကဲသို႔ရူျမင္ေသာေႀကာင့္ထိီနန္းကိုစြန္႕၍ေတာ္ထြက္တရားအားထုပ္ေတာ္မူခဲ့ပါတတယ္။(ဇာ၅၁၀)၊ဘုရားအေလာင္ေတာ္သည္ပါရမီေတာျဖည့္စဥ္`ဟတၳိပါလ`သတိုးသားဘ၀တြင္မိမိအားခ်ီေျမာက္ေပးအပ္သည့္မင္း၏အျဖစ္ကိုညင္းပယ္၍လည္းေကာင္း၊(ဇာ-၅၀၉)။သုတေသာမ ရွင္ဘုရင္ျဖစ္စဥ္တြင္လည္း ထိီးနန္းစည္းစိမ္မ်ားစြာတို႔ကို စြန္႔လႊတ္၍ တရားအားထုပ္ေတာ္ကာ ပါရမီေတာ္တို႕ကို ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္၊(ဇာ-၅၂၅) ထိုကဲ့သို႔ ေျမာက္မ်ားစြာေသာ ဘ၀တို႕၌ ေလာကီစီစည္ရဲ႕ အထြဋ္အထိပ္မင္းစည္းစိမ္တို႕ကို စြန္႕၍ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ရန္သတၱ၀ါေ၀ေနယ်တို႔အား အမွန္တရာကို သိျမင္နာလည္ျပီး တရာေတာ္အစစ္အမွန္ ရရွိသိျမင္ေစရန္ ပါရေတာ္တို႔ကိုအံ့ႀသဖြယ္ရာ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
(၃) ပညာပါရမီ ။ ။ပညာသည္ သရုပ္အားျဖစ္ သံုးမ်ိဳး သံုးစားရွိပါတယ္။ဆရာသမား၊ လူႀကီးမိဘ စသည္တို႕၌ သင္ယူျခင္း ´သုတမယပညာ`။ယင္း သင္ယူေလ့လာမွတ္သားထားေသာ ´သုတမယပညာ´ကို အေျခခံျပဳ၍ အက်ိဳး/မရွိ စသည့္ ေႀကာင္းက်ိဳးဆီေလွ်ာ္ေအာင္ စဥ္စားဆင္ျခင္ျခင္း `စိႏ ၱာမယပညာ´ ကမၼ႒ာန္း ဘာ၀နာကို ပြားမ်ာ၍ ရုပ္, နာမ္ တို႕၏ သဘာ၀ကို အမွန္ အတိုင္း ထိုးထြင္းသိျမင္ျခင္း`ဘာ၀နာ မယပညာ´ ဟူ၍ သံုမ်ိဳးျဖစ္ပါတယ္။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ဘ၀မ်ားစြာတို႕၌ ပညာပါရမီကို အထူးသလည္ဆည္ဆည္းပူးျဖည့္က်င့္ခဲ့ပါတယ္။မေဟာ္သဓာ` ဘ၀တြင္လည္း မိမိ၏ဥဏ္ပညာာအစြမ္း
ျဖင့္ လူေတြကို မေသေစဘဲ ရန္သူမ်ားကို အနိုင္ရေအာင္လုပ္သြားပံု၊ရန္သူႏွစ္တို႕ကိုေစ့စပ္ေပးကာ ႏွစ္ျပည္ေထာင္၏ အက်ိဳးကို စစ္ေျပျငိမ္းေအာင္ ပညာအစြမ္ျဖင့္ ေျဖရွင္းသြားခဲ့ပါသည္။ေလာက၌ ဘယ္အရာမဆို ပညာဥဏ္ျဖင့္သာ စဥ္းစာဆံုးျဖတ္ရပါသည္ ပညာဆိုသည္မွာ သင္ႀကာမႈ တခုတည္းကိုေခၚတာမဟုတ္ေပ ေႀကာင္း က်ိဳး ဆံုးျဖတ္ႏိုင္မႈ ပညာသည္လည္ အလြန္အေရးပါလွေပသည္။
(၅)၀ီရိယ ပါရမီ။ ။ဘုရားအေလာင္းေတာ္ျမတ္သည္ သဗၺဳညဳတဥာဏ္ေတာ္ရွင္ ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ရန္အတြက္၀ီရိယပါရမီကိလည္းအထုူးျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။(ဇာ၅၃၆)´မဟာဇနက`တြင္လည္လည္း ဘုရားအေလာင္၏ ၀ီရယ ဇြဲ ရွိမႈ ကိုအံ့ၾသဖြယ္ရာေတြ႕ရွီႏိုင္ပါသည္။ထိုင္အျပင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမ ၻာတစ္သိန္းေသာ အလြန္ေျမာက္မ်ားလွေသာဘ၀တိုင္းတို႕တြင္ ၀ီရိယပါရမီကို ျဖည့္က်င္ေတာ္မူခဲ့သည္မႈ ၀ီိရိတြင္စံခ်ိန္တင္ရမည္ပင္ျဖစ္ပါသည္။
(၆)ခႏီ ၱပါရမီ။ ။ ခႏီ ၱ ဆိုတာ မိမိရဲ႔အားနည္သူမ်ားအေပၚ အႏိုင္က်င့္၊သည္းခံခြင့္လႊတ္ျခင္း။ မိမိအား အႏိုင္က်င့္၍ ႏွိပ္စက္လာခဲ့ေသာ္ စိတ္ဓါတ္ကို ႀကံ့ခိုင္စြာထား၍ ရန္တံုျခင္းမရွိဘဲ သည္ခံျခင္ကို ေခၚဆိုပါသည္။ခႏၱီ
သည္ သူတပါအႏိုင္က်င့္တာကို သည္းခံယံုမက မိမိထက္အားနည္းေသာသူမ်ားတို႔အားအႏိုင္မက်င့္တာကိုလည္း ခႏ ၱီဟုေခၚဆိုပါတယ္။မတရာ ေစာ္ကားျခင္းကိုအရံႈးေပးျခင္းသည္ ခႏီ ၱဟုမေခၚဆိုႏိုင္ေပ။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ပါရမီေတာ္ျဖည့္စဥ္ဘ၀မ်ားစြားတို႕တြင္သည္းခံျခင္း´ခႏီၱ`ဓါတ္အလြန္အားေကာင္းလွေပသည္။ပါရမီေတာ္ျဖည့္စဥ္`ခႏီၱ၀ါဒီရေသ့´ဘ၀(ဇာ-၃၁၃)တြင္ `ကလာဗုဓ´ မင္းမိုက္ကမိမိအားရိုက္ႏွက္၍ နား၊ႏွာေခါင္း၊ေျခလက္တို႕ကို တေျဖးေျဖး ျဖတ္ေတာက္၍ သတ္ျဖတ္သည္ကိုပင္ အမ်က္ေဒါသ မထြက္ ေမတၱာမပ်က္ပဲ သည္းခံေနသည္မွာ ႀကက္သီးေမႊးညွင္ထေလာက္ေအာင္ပင္ေဗာဓိဥာဏ္ေတာ္ျမတ္အတြက္ခႏီၱပါရမီျဖည့္ေတာ္မူသည္ကိုေတြ႔ရွိရပါသည္။ေပ်ာ့ညံ့ျခင္းသည္ ခႏၱီ မဟုတ္ေပ။
(၇) သစၥာပါရမီ ။ ။ေလာကလူသားတို႔သည္ မိမိ၏ စည္းစိမ္းဥစၥာဂုဏ္ျဒပ္၊ ရာထူး၊အမည္၊ ဂုဏ္သိရ္ မ်ားထိခိုက္မည့္အေရးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔သည့္ အခါတြင္ အမွန္အတိုင္း ေျပာဆို၀ံ့ေသာသူသည္ အရွိသေလာင္ပင္ အင္မတန္ရွားပါးလွပါသည္။ဘုရားအေလာင္ေတာ္သည္ ပါရမိေတာ္ျဖည့္စဥ္ဘ၀မ်ားစြာတြင္ ရာထူး၊ဂုဏ္သိရ္၊စည္စိမ္ဥစၥာ၊ အဂၤ ါ၊ေျခ လက္္၊ အသက္ေဘးႏွင့္ ႀကံဳေတြ႔ရပါေသာ္လည္းအမွန္အတိုင္းေျပာဆိုျဖင့္ျဖင့္ သစၥာပါရမီေတာ္ကို အထြတ္အထိပ္ေရာက္ေအာင္ ျဖည့္က်င္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။
သစၥာပါရမီသည္-
(က) အက်ိဳးတစံုတရာကို မေမွ်ာ္လင့္ဘဲ ေဘးရန္ကို မေႀကာက္လန္႔ပဲ၊ မုသာ၀ါဒမွ ေရွာင္ႀကဥ္ျပီး အမွန္အတိုင္းေျပာဆိုသည့္ သစၥာတရားႏွင့္
(ခ)သစၥာဆိုသည့္အတြက္ေႀကာင့္ အက်ိဳးတစ္စံုတရာကို ရရွိရန္အတြက္ အမွန္အတိုင္းေျပာဆိုသည့္ သစၥာတရားဟူ၍ ႏွစ္မ်ိဳးႏွစ္စားရွီပါသည္။
ထိုႏွစ္ပါးတြင္--
(က)၀ိဒူရ အမတ္ႀကီးသည္ ပုဏၰကဘီလူကိုမေႀကာက္ရြံ႕ဘဲ ၊ေကာရဗ်မင္းႀကီးသာပိုင္ေႀကာင္း အမွန္အတိုင္း ၀န္ခံေျပာႀကားခဲ့ပါသည္။(ဇာ-၅၄၆)။(ခ)`သုပၸါရက´ဇာတ္ေတာ္ထဲ၌ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္`ငါးပါးသီလကို မက်ဴးလြန္ဘူးေႀကာင္းသစၥာဆို၍ သမုဒၵရာမွ ေဘးလြတ္ရာသို႔ေရာက္ေစလႊတ္ေျမာက္ေစခဲ့ပါသည္(ဇာ-၄၆၃) ။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ ငံုးမင္းျဖစ္စဥ္ဘ၀တြင္လည္း မွန္ကန္ေသာ သစၥာစကားကို ဆိုျပီး မီးေဘးမွ ျငိမ္းေအးေအာင္ျပဳလုပ္ခဲ့ပါသည္(ဇာ၃၅)။ဘုရားအေလာင္းငရ့ံမင္းသည္မိုးေခါင္းေရရွားသျဖင့္ႀကီးစြာဆင္းရဲဒုကၡေရာက္ႀကကုန္ေသာေရေနသတၱ၀ါ တို႔အား ခ်မ္သာသုခရရွိႏိုင္ရန္အတြက္ သစၥာဆိုျပီး မိုးႀကီးသဲထန္းစြာရြာေစခဲ့ပါသည္။
(၈)အဓိ႒ာန ပါရမီ ။ ။
အဓိ႒ာနပါရ ပါရမီဆိိုသည္မွာ မိမိျပဳလုပ္မည့္အမႈကိစၥမွန္သမွ်ကို အျဖစ္မေန လုပ္ေဆာင္မႈ ေအာင္ျမင္ေအာင္လုပ္ေဆာင္ျခင္း ဆံုးျဖတ္ထားသည့္အတိုင္း ျပဳလုပ္မႈကို အဓိ႒ာန္ဟုေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္ `ေတမိ´မင္းသားသည္ မင္းျဖစ္ရျခင္း၏ အျပစ္မ်ားမႈတို႔ကို ဆင္ျခင္သိျမင္ေသာေႀကာင့္ မင္မျဖစ္ရေအာင္(၁၇)ႏွစ္တိုင္တိုင္`ဆြံ႔အ၊နားပင္း၊မလႈပ္မရွား´ေနသြားမည္ဟုအဓိ႒ာန္ျပဳ၍အသတ္ခံရမည့္ေဘးကိုပင္ ဂရုမျပဳဘဲ အဓိ႒ာန္သည့္အတိုင္း ေနခဲ့ပါသည္။
ထိုအျပင္ ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္၊ သုေမဓါရွင္ရေသ့ဘ၀၌ ဒီပကၤရာဘုရားရွင္၏ေျခေတာ္ရင္း၌ ဘုရားဆုပန္၍ ေလာကသားတို႔အား ကယ္တင္္ရန္အတြက္ အဓိ႒ာန္ျပဳ၍ ေလးသေခ်ၤႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းေသာ မ်ားျပားလွေသာ ကာလႀကာေအာင္ အဓိ႒ာန္ထားသည့္အတိုင္း ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ေအာင္ ျပဳက်င့္ေတာာ္ မူခဲ့ပါတယ္။
(၉)ေမတၱာ ပါရမီ။ ။ သူတပါးတို႔အား ဆင္ရဲမႈအမ်ိဳးမ်ိဳး မွ ကင္းလြတ္ေစလိုျပီး၊ ခ်မ္းသာႀကီးပြားမႈ အမ်ိဳးမ်ိဳးကို ျဖစ္ေစခ်င္လိုေသာ စိတ္ထားသည္ ေမတၱာမည္ပါသည္၊ ေမတၱသည္ မိတ္ေဆြ၊ရန္သူ မခြဲျခားဘဲခ်မ္းသာလိုမႈမ်ိဳးျဖစ္သည္။ေမတၱာဓါတ္အားႀကီးေသာသူသည္မိမိကိုေစာ္ကားအျပစ္ေျပာပါေသာ္လည္းအမ်က္မထြက္ဘဲေမတၱာထားႏိုင္သည့္သေဘာရွိ၏။ဘုရာအေလာင္ေတာ္သည္ ေလးသေခ်ၤနွင့္ ကမၻာတစ္သိန္တိုင္ေအာင္ ဘုရားျဖစ္ရန္အတြက္ ထိုေမတၱာပါရမီကိုလည္း ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူပါတယ္။ ဘုရားအေလာင္းေတာ္`သု၀ဏၰသာမ´သည္ ေတာ္ထဲ၌ မ်က္မျမင္ မိဘနွစ္ပါးကို လုပ္ေကြ်းကာ သား သမင္တို႔ႏွင့္ အတူတကြ ေနထိုင္စဥ္ မိမိအား ေလးျဖင့္ပစ္သတ္ေသာ`ပီဠိယကၡ´ မင္းကိုပင္ အမ်က္မထြက္၊ ေမတၱာမပ်က္ ေနေတာ္မူခဲ့ပါသည္။(ဇာ-၅၄၀)
(၁၀) ဥေကၡာ ပါရမီ။ ။ဥေကၡာဟူသည္ကား `ခ်စ္ျခင္း၊မုန္းျခင္း´ဟူေသာ အစြန္းႏွစ္ဘက္သို႔ မလိုက္ပဲ `ခ်ိန္ခြင္လွ်ာ´ကဲ့သို႔ ဘယ္ဘက္ကိုမွ မတိမ္း မယိုင္သြားေစရန္ စိတ္ကို တည့္တည့္မတ္မတ္ထားသည့္`ေအးခ်မ္မႈအျပည့္ရွိသည့္ျဖစ္ေစသည့္ သေဘာတရားကိုေခၚဆိုျခင္းျဖစ္ပါသည္။ဘုရာ အေလာင္းေတာ္ `ေလာမဟံသ´ ရေသ့သည္ မိမိကိုယ္ေပၚသို႕ တံေတြးေထြးျခင္း စသည့္အမ်ိဳးအမ်ိဳး ႏွိပ္စက္သည့္သူတို႕အေပၚ၌ စိတ္မဆိုး၊ အျပစ္မယူ၊စိတ္ထိခိုက္မႈမရွိေအာင္ႏွင့္၊ မိမိအားပူေဇာ္သူတို႕အေပၚ၌လည္း တြယ္တာျခင္း၊ သေဘာက်ျခင္း၊ရႊင္ျပမႈမရွိရေအာင္စိတ္ကိုဘယ္ဘက္ကိုမွမယိမ္းမယိုင္ရေအာင္ ထိန္းထားႏိုင္ခဲ့သည္။ယခုေခတ္ေျပာဆိုေနႀကသည့္ မိမိႏွင့္ မတည့္ႀကေသာသူတို႔အား အေခၚအေျပာမလုပ္ အဖက္မလုပ္မလုပ္လို၍ `ဥေကၡာျပဳထားတယ္`ဟုေျပာဆိုႀကေသာ စကားသည္ ´ဥေကၡာမဟုတ္ေပ။
(ပါရမီအျပား သံုးဆယ္)
ဒါနစေသာ ပါရမီ(၁၀)ကို ရိုးရိုးသာမာန္ ျဖည့္က်င့္လွ်င္`ပါရမီ´ဟုေခၚဆိူ၏။
(က)ကိုယ္လက္အဂၤါ ႀကီးငယ္တို႕ကို စြန္႔လြတ္၍ ျဖည့္က်င့္လ်ွင္`ဥပပါရမီ´ဟုေခၚဆိုပါသည္။
(ခ)မိမိရဲ့ ကိုယ္-လက္ အဂၤါႀကီးငယ္တို႕ကို စြန့္၍ ျဖည့္က်င္အပ္ေသာ ပါရမီ ကို`ဥပပါရမီ´ဟုေခၚဆိုပါသည္။
(ဂ)ဘုရားျဖစ္ရန္ မိမိရဲ႔ အသက္ကိုပင္ စြန္႔လႊတ္၍ ျဖည့္က်င္အပ္ေသာ ပါရမီကို`ပရမတၳပါရမီ´ဟုေခၚဆိုပါသည္။
ထိုကဲ့သို႕ ပါရမီေတာ္(၁၀)ပါကို ျဖည့္က်င့္ရာတြင္ အမ်ိဳးအစားအားျဖင့္-
(က)သာမန္-
(ခ)အလတ္စား-
(ဂ)အျမတ္စား- ဟု ၃-မ်ိဳးစီ ရွိသျဖင့္ ပါရမီိ(၁၀)ကို ၃-မ်ိဳး-၃-စားခြဲျခားလိုက္ေသာအခါ အျပားအားျဖင့္ သံုးဆယ္ျဖစ္သြားပါသည္။ဘုရားအေလာင္းေတာ္သည္ဘုရားစင္စစ္ျဖစ္ရန္အတြက္ေလာကသားတို႕အားတရားစစ္တရားမွန္အားသိျမင္ေစ၍ ကိေလသာအညစ္အေႀကးကင္းရာ ဆင္းရဲ့ဒုကၡအေပါင္းမွ ကင္းလြတ္ရာျမတ္နိဗၺာန္ႏွင့္ ေလာကီ-ေလာကုတၱရာ နွစ္ျဖာေသာ ခ်မ္သာသုခမ်ား ရရွိေစရန္အတြက္ ယင္းပါရမီေတာ္ (၁၀)ပါးတို႕ကို ေလးသေခ်ၤ ႏွင့္ ကမၻာတစ္သိန္းႀကာေအာင္ အစြန္းဆံုးထိ သာမန္ လူတို႕ စိတ္ကူနွင့္ပင္ မႀကံစည္ရဲေလာက္အထိ အထြဋ္အထိပ္ထိေအာင္ ျဖည့္က်င့္ေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ ။
( သူ႕အက်ိဳး၊ ကိုယ့္အက်ိဳး သည္ပိုးႏိုင္သူမ်ား ျဖစ္ႀကပါေစ။ )
ဓမၼ၀ီရ-အရွင္ေတဇနိယ(ေခတၱ)သီရိလကၤာ။