သီလဟုဆိုေသာ္ တြဲဖက္သရဏဂံုလည္း ပါရမည္သာပင္။
သရဏဂံုသံုးပါး တစ္ပါးပါး ပြားထံုျခင္းမရိွဘဲႏွင့္ သီလ၌တည္ျခင္း၊ သီလစင္ၾကယ္ျခင္း အလ်ဥ္းမရိွေခ်။
သရဏဂံုသံုးပါး တစ္ပါးပါး ပြားထံုျခင္းျဖင့္ ေလ့က်င့္ေပးထားေသာ သီလမ်ဳိးမဟုတ္သမွ် ေလာကဓံမ်ားႏွင့္ ပက္ပင္းေတြ႕ ေတြ႕က စိတ္မခ်ရေသးေခ်။
ယင္း သရဏဂံု၏ ပံ့ပိုးအားသည္
သီလကို ျမဲေစ၊ စင္ၾကယ္ေစရာ၌ အဓိက အေဆာက္အအံုႀကီး တစ္ခုသာတည္း။
သရဏဂံုဟူသည္ …
သတၱ၀ါတို႕ကို ရန္ေဘးမွ ကင္းေ၀းေစျခင္းအမႈကိုလည္း သူျပဳေပး၏ ။
သတၱ၀ါတို႕ကို ရန္မူေနသည့္ ကိေလသာမ်ားကိုလည္း သတ္ျဖတ္ ဖ်က္ဆီးေပး၏ ။
သို႕ေၾကာင့္ …
သရဏဂံုစကား နားဆတ္ဆတ္ၾကားရံုမွ်ျဖင့္ ေျမြႏွင့္ ဖား လံုးေထြးေနရာအၾကား ရုတ္တရက္ သိန္းစြန္ငွက္အနား ေျမြႏွင့္ ဖား လံုးေထြးေနရာအၾကား ရုတ္တရက္ သိန္းစြန္ငွက္အနား ေျမြေရာဖားပါ ဒေရာေသာပါး ေျပးလႊားသည့္ပမာ …
ကိေလသာသည္လည္းေကာင္း၊ ကိေလသာအပူးသတ္ခံေနေသာ စိတ္ရိုင္းသည္လည္းေကာင္း၊ လိႈင္းတမွ် ထလ်က္က ဆြဆြခုန္ေျပးလႊားၾကေတာ့သည္သာ။
ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ ႀကိဳးကုပ္ျခင္းသည္ သရဏဂံုပြားထံုသည္ မည္၏ ။
သရဏဂံုပြားထံုျခင္းသည္ ကမၼ႒ာန္းအလုပ္ ႀကိဳးကုပ္သည္ မည္၏ ။
စင္စစ္ ထိုစကားႏွစ္မ်ဳိးတို႕သည္ အမည္သာကြဲ၊ ထမနဲႏွင့္ယာဂု ပမာသာ ။
ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစ ၦာမိ စသည့္ ပညတ္သရဏဂံုတင္ရာ၌ ယင္းသရဏဂံုသည္ သရဏဂံုဟူေသာ အမည္းရင္းျဖင့္ ၀င္ေရာက္ၿပီး ၊
ခႏၶာျဖစ္ပ်က္ မိမိအမႈ မိမိစစ္ရာ၌ကား ကမၼ႒ာန္းအမည္ျဖင့္ အေရာ၀င္၏ ။
သို႕ေၾကာင့္ မိမိႏွစ္သက္ရာကမၼ႒ာန္းနည္းတစ္ခုခုျဖင့္ ခႏၶာျပစ္စု ျဖစ္ပ်က္မႈကို ရႈၾကည့္စစ္ေဆးေနျခင္းကို သရဏဂံု ပြားထံုေနျခင္းဟု မွတ္အပ္၏ ။
၁။ ဗုဒၶာႏုႆတိ ကမၼ႒ာန္းသည္ ဗုဒၶံ သရဏံ ဂစ ၦာမိကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနေသာ ဗုဒၶာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းနည္းတည္း။
၂။ သံဃာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းသည္ သံဃံသရဏံဂစ ၦာမိကို အေကာင္အထည္ေဖာ္ေပးေနေသာ သံဃာႏုႆတိကမၼ႒ာန္းနည္းတည္း။
၃။ ၾကြင္းကမၼ႒ာန္းနည္း အားလံုးသည္ တိုက္ရိုက္အားျဖင့္လည္းေကာင္း၊ သြယ္၀ိုက္အားျဖင့္လည္းေကာင္း ဓမၼံသရဏံဂစ ၦာမိကို သရုပ္ေဖာ္ေနသည့္ နည္းမ်ားခ်ည္းတည္း။
ပရမတ္အရာ၌ဘုရားသည္လည္းေကာင္းသံဃာသည္လည္းေကာင္းသေဘာ၏သေဘာမွ်ဟူေသာ ဓမၼ၏ နယ္ပယ္အတြင္းသို႕သာ ဥေကၡာင္းစင္းၾကရေလရာ ၾကြင္းအားလံုးတို႕လည္း အဘယ္မွာလွ်င္ ဓမၼႏွင့္ လြတ္ပါအံ့နည္း။
ထိုသို႕ ဓမၼသရဏဂံု ပြားထံုျခင္းျဖင့္ …
က။ တရားက မိမိစိတ္ကို လက္ရိွေလာင္ျမိဳက္ခံေနရသည့္ ကိေလသာမီးၾကားမွ ဆီးတား ထုတ္ေဆာင္ ေပးလ်က္ကသာ ရိွ၏ ။
ခ။ တရားက မိမိ၏အရိုင္းစိတ္ကို ေအးရိပ္ၾကားထား၍ယဥ္ပါးေအာင္ ဆံုးမေပးလ်က္ကသာ ရိွ၏ ။
တစ္ခ်က္မွတ္ တစ္ခ်က္ကိန္း ႏွစ္ဖက္စလံုးကို ထိန္းသိမ္း ေပးထားျခင္းတည္း ။
မိမိသရဏဂံုအရိပ္ ၿငိမ္ဆိတ္လ်က္ရိွေသာ စိတ္ကေလးသို႕ တစ္ပါးသူတို႕ထံမွ အာရံုကအတိုက္ ကိေလသာက
သိမ္းပိုက္လာျခင္းကို …
ေရနက္ပိုင္းသို႕ ပစ္ေပါက္လိုက္ေသာ မီးတုတ္မီးခဲ စဲသြားေလသည္ပမာ၊
မိမိကိုယ္အထိ မကူးစက္မေလာင္ကၽြမ္းေတာ့ျခင္းသည္ ဓမၼသရဏဂံု၏ အစြမ္းပင္။
တစ္ဖန္ အာရံုျဖင့္တိုက္ ကိေလသာျဖင့္ သိမ္းပိုက္လာသူ၏ ကိုယ္သို႕လည္း …
မိုးဖြဲဖြဲအၾကားကိုင္ထားေသာမီးတုတ္စဲသြားေလသည္ပမာအကာအကြယ္ေပးၿငိမ္းေအးေဆးတိုက္ေကၽြးၿပီးစီးျခင္း
သည္လည္း ဓမၼသရဏဂံု၏ အစြမ္းပင္။
စင္စစ္ …
သရဏဂံုသည္ …
မိမိကိုေရာ မိမိႏွင့္ ပတ္သက္ေနသူကိုပါ အကာအကြယ္ေပးႏိုင္စြမ္းရိွေသာ လက္နက္ေကာင္းတစ္ခု ျဖစ္၏ ။
တစ္ခ်က္ေဖာက္ ရိွသမွ် စိတ္စြဲစံု အကုန္ေပ်ာက္ေစေသာ လက္နက္ဆန္းႀကီးတစ္ခုလည္း ျဖစ္၏ ။
ထိုအင္အားသတၱိမ်ားသည္
သရဏဂံု ပြားထံုရာမွ ထုတ္ယူရရိွေသာ အရာမ်ားခ်ည္းျဖစ္ရာ
ယင္းသရဏဂံုသည္ ကိုယ္က်င့္သီလ ျဖဴစင္ေတာက္ပျခင္း၊ စိတ္တန္ခိုး စိတ္သတၱိမ်ား အင္အားႀကီးထြားျခင္း၏
ပင္မေက်ာရိုးဟူ၍ တစ္ထစ္ခ် မွတ္အပ္၏ ။
ကိုယ့္စိ္တ္ကိုစိုးပိုင္ခ်င္ သရဏဂံုအလ်င္ပြား
သရဏဂံုတည္အားႀကီး အထူးေကာင္းမြန္လာေခ်ေသာ္ မိမိစိတ္ယဥ္ေက်းၿပီး သိမ္ေမြ႕ၿပီး ျဖစ္ရကား မိမိစိတ္
မိမိအစိုးရ ပိုင္ဆိုင္ခြင့္ ရိွလာေခ်၏ ။
သို႕ေၾကာင့္ မေနာကံေသာင္းက်န္းမႈေဘး ကင္းေ၀းေစ၏ ။
ကာမ၏ အရင္းခံသည္ ေတြးေတာၾကံစည္ရာမွ စတင္၏ ။
ထို ေတြးေတာၾကံစည္မႈကို မေနာကံကမွ လက္ခံကာ ၾကံစည္ သံုးသပ္မေပးေတာ့လွ်င္ ေနာက္လိုက္ ကာယကံ
၀စီကံမ်ားလည္း ေသာင္းက်န္းစရာလမ္းစ မေပၚလြင္ၿပီ။
ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုးကို ပိုင္က်ဳံုးအစိုးရေနသူအဖို႕ တစ္ေလာကလံုးကိုလည္း ပိုင္က်ဳံးအစိုးရခြင့္ လႊမ္းမိုးခြင့္
ရရိွေတာ့သည္သာ ။
ဤ၌ သီလႏွင့္ သရဏဂံုဟူ၍ ႏွစ္မ်ဳိးရိွၾကေလရာတြင္ …
က။ သရဏဂံုသည္ စိတ္တြင္းထၾကြ ပရိယုဌာန ေခၚ ကိေလသာ အေတြးအဆမ်ားကို ဖိခ်ႏွိပ္ကြပ္ျခင္းကို တာ၀န္ခံ၏ ။
ခ။ သီလကား ကိုယ္ထိ ႏႈတ္လြန္ ကၽြံထြက္လာေသာ ၀ိတိကၠမ ေခၚ ကိေလသရမ္း ထိုေသာင္းက်န္မ်ားကို ၿငိမ္၀ပ္ပိျပားေစရာ၌ တာ၀န္ခံ၏ ။
မေမ့မေလ်ာ့ မေပါ့မဆေသာ အပၸမာဒသတိျဖင့္ ထိထိမိမိ သရဏဂံု ပြားရိွသူ၏ စိတ္သည္ အေဟာင္းကိုလည္း
မေတြးမိ အသစ္သို႕လည္း ေျပးမသိမိၿပီ ။
စိတ္သည္ အာရံုတစ္ခုတစ္ခု၌ အစႏွင့္အဆံုးမွ်ခ်ည္းသာ သိခြင့္ရေနရာ ကိေလသာတို႕ မစည္းရံုးသာ
ေတာ့ရကား ထိုကိေလသာႏွင့္ထိုစိတ္ မခ်ိတ္မိၾကေတာ့ၿပီ ။
ထိုသို႕ေသာ သရဏဂံုတည္ သီလေၾကာင့္ ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး သံုးပါးလံုးတို႕သို႕ ကိေလသာကပ္ခြင့္ မရေလေသာအခါ …
လူ၏ လူ႕သတၱိျဖစ္ေသာ ပင္ကိုယ္စိတ္သည္ ကိုယ္၀ယ္ ေနခြင့္ရေခ်ၿပီ ။ ထိုလူ႕ပင္ကိုစိတ္ ၀င္ေနသူအဖို႕
အရာရာတြင္ စိတ္သေဘာထား ႀကီးျမင့္စြာျဖင့္ ခြင့္လႊတ္ႏုိင္ေတာ့သည္သာ တစ္ဖက္သို႕ တန္းတူထားလို
စိတ္ ၀င္ေနေတာ့ရကား မည္သူႏွင့္ ဆက္ဆံဆက္ဆံ ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ဟန္ ေပၚလြင္ေနေတာ့သည္သာ ။
ထိုသူ၏ သည္းခံတတ္မႈသည္ ခြင္လႊတ္မႈပါေသာ သည္းခံမႈတည္း ။
ထိုသူ၏ ေမတၱာထားတတ္မႈသည္ ကိုယ္ခ်င္းစာ အညွာပါေသာ ေမတၱာဓာတ္သက္မႈတည္း ။
ထိုသူ၏ သစၥာစကားသည္ က်ိန္စာမတိုက္ေသာ တဲ့တိုးလိုက္ အမွန္စကားသက္သက္ခ်ည္းတည္း ။
စမ္းေရသည္ သစ္ရိပ္ေတာရိပ္တို႕ျဖင့္ ေအးေသာေျမမွသာ ေပၚထြန္း၏ ။
ေမတၱာသည္လည္း ဘုရားအရိပ္ တရားအရိပ္တို႕ျဖင့္ ေအးေသာ စိတ္မွသာ ေပၚထြန္း၏ ။
သရဏဂံုတည္သျဖင့္ ကိုယ္က်င့္သီလျမဲသူ၌ ကံသံုးပါးစလံုးပင္ လံု၏ ။ ယင္း ကံလံုမႈေၾကာင့္ ၄င္း၏ ထံ
(သႏ ၱာန္)တြင္ ကိေလသာေဘးမွေ၀း၍ ေအးေသာ ဓမၼသတၱိသည္ ကိန္းတည္ေခ်ေတာ့၏ ။
မဟာေဗာဓိျမိဳင္ဆရာေတာ္ (၀န၀ါသီေဉယ်ဓမၼသာမိေထရ္) ၏ ဓေမၼာ၀ါဒကထာ မွ ေကာက္ႏႈတ္ေဖာ္ျပပါသည္။