•••••••••••••••••••••••
ဆရာေတာ္ ဘုရား၊
မိန္းကေလး တစ္ေယာက္သည္ ႏွစ္ဘက္မိဘ
သေဘာမတူသူ တစ္ေယာက္ႏွင့္ ခ်စ္ႀကိဳက္ကာ
လြန္က်ဴးမိသျဖင့္ “ကေလး”က်န္ခဲ့ပါသည္။
ထိုလူမွာ ႏိုင္ငံျခားသို႔ ေရာက္သြားပါသည္။
ထိုလူ၏ မိဘမ်ားမွာ မိန္းကေလးႏွင့္ လြန္က်ဳးမိသည့္
ကိစၥကို သိသြားေသာ္လည္း မိန္းကေလးကို တာဝန္ယူရန္
မလိုေၾကာင္း အျပင္းအထန္ျငင္းဆိုသည့္ျပင္၊
မိန္းကေလးအား ေတြ႕သည့္ ေနရာတြင္
သတ္ပစ္မည္ဟုပင္ ၿခိမ္းေျခာက္ပါသည္။
ထိုမိန္းကေလးႏွင့္ ပတ္သက္သူမွာလည္း မိဘမ်ား၏
အလိုက် တာဝန္မယူႏိုင္ေၾကာင္း ေျပာလ်က္
အဆက္အသြယ္ ျဖတ္ၿပီး၊ မိန္းကေလးအား စြန္႔ပစ္ခဲ့ပါသည္။

တစ္ဖက္မိဘမ်ား၏ ထိုကဲ့သို႔ မစာမနာ ေျပာဆိုမႈ မ်ားကို
ထိတ္လန္႔ျခင္း၊ ေသြးတိုးေရာဂါရွင္ အသက္ ၆၀အ႐ြယ္
မိခင္အို၏အသက္ကို ငဲ့ျခင္းတို႔ေၾကာင့္ ရက္ ၆၀ေက်ာ္သာ
ရွိေသးသည့္ ရင္ေသြးငယ္အား စြန္႔လႊတ္ခဲ့ရပါသည္။
ထိုမိန္းကေလးမွာ ရင္ေသြးကို စြန္႔ရသည့္ အတြက္
စိတ္ဒဏ္ရာရၿပီး ပူပန္ေသာက ျဖစ္ေနရပါသည္။

ထိုကိစၥႏွင့္ ပတ္သက္၍ တပည့္ေတာ္ သိလိုသည္မွာ –
(၁)။ မိန္းကေလးသည္ ပါဏာတိပါတကံ ေျမာက္သည့္
အတြက္ ထိုအကုသိုလ္ကံကို မည္သို႔ ေျဖေဖ်ာက္ႏိုင္ပါ
မည္လဲ (မိန္းကေလးမွာ ရင္ေသြးအား ရည္စူးၿပီး၊
ေကာင္းမႈျပဳျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ မိဘမဲ့က ေလးမ်ားကို
လႉဒန္းျခင္းမ်ား ျပဳလုပ္ပါေနပါသည္)။
(၂)။ မိန္းကေလး ျပဳလုပ္ေနသည့္ ကုသိုလ္မ်ားကို
ရင္ေသြးငယ္ ရႏိုင္ပါသလား။
(၃)။ မိန္းကေလးကို စြန္႔ပစ္ခဲ့သည္ ထိုလူသည္
မည္သို႔ေသာ အကုသိုလ္ အျပစ္ကို ရႏိုင္ပါသလဲ။
(၄)။ ထိုလူ၏ မိဘမ်ားသည္လည္း မည္သည့္
အကုသိုလ္အျပစ္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသလဲ။
(၅)။ မိန္းကေလး လြန္က်ဴးမိသည့္ ကံသည္ သံသရာ
မွာ မည္သို႔ အကုသိုလ္ အက်ိဳးဆက္ ျဖစ္ႏိုင္ပါသ သနည္း။
မိဘကို သတ္သည့္ကံႏွင့္ အလားတူပါသလား။
ေကာင္းမႈျပဳလွ်င္ အပါယ္မွ လြတ္ႏိုင္ပါသလား။
ဆရာေတာ္ဘုရား က်န္းမာပါေစ။
-【ေမသန္႔ျဖဴ】

(၁)။ “ႏိုးဘြာေတး”
•••••••••••••••••••••••••
ျပဳသူက ေတာင္းပန္ ဝန္ခ်လို႔ အျပဳခံက ေက်နပ္ရင္
ခံသာပါတယ္။ ဥပမာ “ေသာေရယ် သူေဌးသား”ဟာ
မိမိအျပစ္ကို ရဟႏၲာႀကီးဆီသြား၊ ကန္ေတာ့
ေတာင္းပန္တဲ့ အခါ ရဟႏၲာႀကီးက ခြင့္လႊတ္တဲ့အတြက္
အျပစ္ၿငိမ္းတဲ့ အျပင္ ကိုယ္တိုင္လည္း ရဟႏၲာျဖစ္သြားလို႔၊
ဝဋ္ေႂကြးလည္း ျပတ္တာေပါ့။

ဒါေပမယ့္ သေႏၶဖ်က္တဲ့ ကိစၥမ်ိဳးက “ဘြာေတး”ခတ္ဖို႔
မလြယ္ဘူး။ သူ႔ကို ေတြ႕မွ မေတြ႕ေတာ့ဘဲ။
ဘဝသံသရာမွာ ျပန္ဆံုမိၾကလို႔ ဒီကိစၥကို
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ျဖစ္ေစ၊သိႏိုင္သူ တစ္ေယာက္က
ေျပာျပလို႔ျဖစ္ေစ၊ အျဖစ္မွန္ကိုသိၿပီး ေတာင္းပန္
ခြင့္လႊတ္ႏိုင္ရင္ (သို႔မဟုတ္)လူ႔ဘဝကို မေရာက္ခဲ့ႏိုင္ရွာတဲ့
ရင္ေသြးဟာ ေရာက္ရာဘဝက အျဖစ္မွန္ကို သိၿပီး
မိခင္ေလာင္းကို စာနာခြင့္လႊတ္ ႏိုင္ရင္ “ရန္ၿငိဳး”
ၿငိမ္းစရာ ရွိပါတယ္။

ဗုဒၶနဲ႔ ေတြ႕လို႔ ရန္ၿငိဳးျပတ္ခဲ့တဲ့ “ကာဠယကၡိနီ” ျဖစ္ရပ္လိုေပါ့။
ရန္ၿငိဳး ၿငိမ္းေပမယ့္ မိခင္ေလာင္းမွာ လူသတ္မႈအတြက္
အက်ိဳးဆက္က က်န္ေနအံုးမွာ။

(၂)။ မေသခ်ာ
•••••••••••••••••••••
အင္း .. ေသသြားသူဟာ ဒီဘဝခႏၶာ ကုန္ဆံုးတာနဲ႔
ေနာက္ ဘဝသစ္မွာ ခ်က္ျခင္း သြားျဖစ္တာပဲ။
အဲဒီဘဝသစ္ဟာ ဒီလူ႔ဘဝနဲ႔ နီးစပ္ဖြယ္ရွိတဲ့ ပရဒတၲဴပဇီဝီ
(သူတစ္ပါး ေပးကမ္းတာနဲ႔ အသက္ဆက္ရတဲ့)
ၿပိတၲာမ်ိဳးမွာျဖစ္မွသာ က်န္ရစ္သူတို႔ရဲ႕ ရည္စူးဒါနကို
သာဓု ေခၚႏိုင္ၿပီး အက်ိဳးရေၾကာင္း က်မ္းဂန္မွာ
(မိလိႏၵ၊ ၂၈၄) ဆိုတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေသသူကို ရည္မွန္းၿပီး၊
လုပ္ရတဲ့ ကုသိုလ္မ်ိဳးက လုပ္သူအတြက္ ေသခ်ာေပမယ့္
ရည္စူး သူအဖို႔ေတာ့ ေရထဲက ငါးကိုခဲနဲ႔ ပစ္သလို
မေသခ်ာဘူး။

(၃)။ “ႀကိဳထိန္းမွ”
•••••••••••••••••••••
အေပၚမွာ ေဖာ္ျပတဲ့ “မိန္းကေလးနဲ႔ လြန္က်ဴးမိသည့္ကိစၥ”
ဆိုတာနဲ႔ပါ ဆက္စပ္ၿပီး ဒီလို ဆိုႏိုင္တယ္ ..
(၁) မိန္းကေလးက လြတ္လပ္သူ (မိဘေတြဆီက
အခ်စ္ေရး ၊အိမ္ေထာင္ရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး
ကိုယ့္ဟာကိုယ္ ဆံုးျဖတ္ ပိုင္ခြင့္ ရထားသူ)
ေယာက်ာ္းေလးက ေစာင့္ေရွာက္ခံ
(အခ်စ္ေရးကို ကိုယ့္ဟာကိုယ္ လြတ္လပ္စြာ
ဆံုးျဖတ္ႏိုင္ခြင့္ မရွိေသးသူ) ျဖစ္ရင္ မိန္းကေလး
သံသရာျပစ္ ရွိတယ္ (ကိုယ္လြတ္လပ္ေပမယ့္
မလြတ္လပ္သူနဲ႔ ပတ္သက္မိလို႔)။
(၂) ေယာက်ာ္းေလးက လြတ္လပ္သူ ၊မိန္းကေလးက
ေစာင့္ေရွာက္ခံ ဆိုရင္ ေယာက်ာ္းေလး သံသရာျပစ္ရွိတယ္။
(၃) ႏွစ္ဦးလံုး ထိုကဲ့သို႔ မိဘေတြဆီက လြတ္လပ္ခြင့္ကို
မရေသးဘဲ ေစာင့္ေရွာက္ခံ ျဖစ္ေနၾကရင္ ႏွစ္ဦးလံုး
သံသရာျပစ္ မလြတ္ႏိုင္ဘူး။
(၄) ႏွစ္ဦးလံုးဟာ မိဘေတြဆီက အခ်စ္ေရး၊
အိမ္ေထာင္ေရးနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ကိုယ့္ဟာကိုယ္
ဆံုးျဖတ္ပိုင္ခြင့္ ရထားရင္ ႏွစ္ဦးလံုး သံသရာျပစ္ မရွိဘူး။
ေလာကျပစ္ အေနနဲ႔ေတာ့ ထံုးတမ္းစဥ္လာ၊
တည္ဆဲ ဥပေဒေတြရဲ႕ အဆံုးအျဖတ္ပဲ ျဖစ္မွာေပါ့။

ဒီေနရာမွာ ကေလး ေသသြားျခင္းရဲ႕ အဓိကတရားခံက
မိခင္ေလာင္းျဖစ္ေပမယ့္ ကေလးကို ေသေစတဲ့
အေၾကာင္းတရားေတြမွာ “ေယာက်ာ္းေလးရဲ႕
အျပဳအမူ ၊ အေျပာအဆို” လည္း ပါႏိုင္တယ္။

ဒါ့အျပင္ ႏွစ္ဖက္မိဘ အသိုင္းအဝိုင္းရဲ႕ ပေယာဂလည္း
မကင္းႏိုင္ဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ပါဝင္ပတ္သက္သူ အားလံုးမွာ
အဲဒီ အကုသိုလ္ရဲ႕ သက္ေရာက္မႈ ရွိႏိုင္တယ္။
သို႔အတြက္ ဒီလို အကုသိုလ္မ်ိဳးဆိုတာ မက်ဴးလြန္ခင္
ႀကိဳတင္ၿပီး ႏွစ္ဦးလံုး ဆင္ဆင္ျခင္ျခင္ ေနထိုင္ဖို႔က
အ႐ြယ္ေရာက္သူ ေယာက်ာ္း ၊မိန္းမတို႔ရဲ႕ တာဝန္သာ
ျဖစ္ပါတယ္။

(၄)။ အျပစ္မကင္း
•••••••••••••••••••••
အမွတ္ (၃) ရွင္းလင္းခ်က္ကို ေသခ်ာဖတ္ၾကည့္ၿပီး
ေယာက်ာ္းရဲ႕ မိဘမ်ားသာမက မိန္းကေလးရဲ႕ မိဘမ်ားပါ
ကေလးေသမႈအတြက္ အျပဳအမူ ၊ အေျပာအဆို၊
အႀကံအစည္ ပတ္သက္ရင္ ပတ္သက္သေလာက္
သံသရာျပစ္ ရွိႏိုင္ေၾကာင္း နားလည္ပါ။

၅။ “အတံု႔အလွည့္”
•••••••••••••••••••••
မိဘကို သတ္သည့္ကံဆိုတာ မိမိရဲ႕မိဘအရင္းကို
သတ္တာ။အခုက မိမိရဲ႕ သေႏၶသားကို သတ္တာ။
ဗုဒၶဝါဒ ရွဳေထာင့္အရ သားသမီးအရင္းကို
သတ္တာဟာ “လူသတ္”ထဲမွာပဲ ပါတယ္။
ဒါေၾကာင့္ သံသရာျပစ္ အေလး၊အေပါ့ မတူ။

သေႏၶသားကို ရည္မွန္းၿပီး အခုျပဳလုပ္တဲ့ ကုသိုလ္အတြက္
ျပဳသူဟာ ပဋိသေႏၶ ေကာင္းက်ိဳးကိုရႏိုင္
(အပါယ္လြတ္ႏိုင္) ေပမယ့္၊ ပဝတိၱအခါ သေႏၶဖ်က္၊
လူသတ္ကံရဲ႕ သားေကာင္ ျဖစ္ႏိုင္ေသးတယ္။
ျပဳသူ၊ခံသူ ႏွစ္ဦးဟာ ေတာင္းပန္ ခြင့္လႊတ္ခြင့္ မႀကံဳသေ႐ြ႕
“အမုန္းႀကိဳး” နဲ႔ ခ်ည္ခံေနရမွာ ျဖစ္ၿပီး ဒီလူသတ္ကံ
အားေကာင္းတဲ့ တစ္ခ်ိန္ခ်ိန္ ကိုယ့္အလွည့္ေရာက္လာဦးမွာ
ေသခ်ာပါတယ္။

“No Excuse”
•••••••••••••••••••••
ႀကံဳလို႔ နည္းနည္း ရွည္လိုက္အံုးမယ္ ..
ဒီဘက္က လူေတြက သံသရာျပစ္မွာ Excuse Me
လုပ္လို႔ ရေပမယ့္၊ေလာကျပစ္ မွာေတာ့ လြယ္လြယ္နဲ႔
Excuse လုပ္လို႔ မရဘူး။

ဒီလိုပါ … ယင္းတို႔ရဲ႕ ဘာသာေရး ယံုၾကည္ခ်က္အရ
“အဖဘုရား သခင္ .. ကိုယ္ေတာ္ရွင္သည္ အနႏၲေမတၲာ
ႀကီးမားေသာေၾကာင့္ ကြ်ႏု္ပ္၏အျပစ္ကို ခြင့္လႊတ္ေတာ္မူပါ”
ဆိုရင္ ဘုရားသခင္က “အိုေက” ျဖစ္လို႔ မေကာင္းမႈကို
ဘယ္ေလာက္ လုပ္ထားေစကာမူ ေတာင္းပန္႐ံုနဲ႔
ေကာင္းကင္ဘံုနဲ႔ ဆိုးက်ိဳးအတြက္ ပူစရာမလိုဘူး။
ဒါေပမယ့္ ေန႔စဥ္ဘဝမွာေတာ့ လူတစ္ေယာက္ဟာ
တစ္ခါေထာင္က်ဖူးရင္ တစ္သက္လံုး ဘာအလုပ္မွ
ေလွ်ာက္လို႔ မရႏိုင္ေတာ့ဘူး။
အဲဒီ အရိပ္မည္းႀကီး ပါေနလို႔ သူ႔ဘဝ ေသသြားတာပဲ။
တစ္ခါ လိမ္ဖူးရင္ သြားၿပီ၊ ေနာက္ထပ္
ဘာမွ ေျပာလို႔၊ ျပင္လို႔ မရေတာ့ဘူး။
ဒါေၾကာင့္ ဒီဘက္က သာမန္လူအမ်ားစုဟာ
“ေထာင္က်မယ့္အလုပ္ နဲ႔ လိမ္ညာတာ”ကို
လြယ္လြယ္နဲ႔ မလုပ္ၾကဘူး။

“အရိပ္လို”
••••••••••••••••
ဗုဒၶဝါဒအရ လုပ္မိတဲ့ ကုသိုလ္၊အကုသိုလ္ကံ ဆိုတာ
ေပ်ာက္ မသြားဘဲ ဘဝသံသရာမွာ ကိုယ့္ေနာက္က
အရိပ္လို လိုက္ေနတယ္ (ဆာယာဝ အႏုပါယိနီ)။
အဲဒီလိုက္ေနတဲ့ ကံရဲ႕ အက်ိဳးေပးဆိုတာကို
ဘုရားလည္း မတားႏိုင္ဘူး။ အဲဒါ သဘာဝ ဥပေဒ။
အဲဒီ သဘာဝ ဥပေဒကို ေၾကာက္လို႔
“ေတာင္းပန္ရင္ ေျပတဲ့ဆီ” ေျပာင္းသြားတဲ့ ယံုၾကည္မႈ
မခိုင္တဲ့ ျမန္မာအခ်ဳိ႕ေတာင္ ရွိဆို မဟုတ္လား။ ။
-【စာရုိက္ပူေဇာ္သူ - Admin Team of
Young Buddhist's Association】
-【ဆရာေတာ္အရွင္ေကလာသ】