“ကိုယ်က ကိုယ် ၊ သူက သူ” •••••••••••••••••••••••••••••••• တစ်ခါတုန်းက ဘုရားအလောင်းဟာ ရသေ့ရဟန်းဝတ်ပြီး တောမှာ နေနေပါတယ်။ တစ်နေ့ တော့ ဆွမ်းခံကပြန်အလာရေကန်တစ်ကန်ထဲဆင်းပြီး ရေချိုးရင်း ကန်ထဲက ပဒုမ္မာကြာကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။ ဒါကိုရေကန်စောင့်နေတဲ့ နတ်သမီးကတွေ့ပြီး၊ စိတ်ထဲမှာ မသက်မသာဖြစ်သွားပါတယ်။ ရဟန်းကိုလည်း အပြစ်စကားဆိုလိုက်ပါတယ်။ ●ရဟန်း … ပိုင်ရှင်မပေးဘဲ ကြာပန်းကိုနမ်းတာဟာ “ခိုးခြင်း” အင်္ဂါတွေထဲက တစ်ခုပဲ။ ဒါကြောင့် သင့်ရဟန်းဟာ “နံ့သာသူခိုးပဲ”။ အစောင့်နတ်သမီးရဲ့ပြစ်တင်စွပ်စွဲသံကြားတော့ ရဟန်းကလည်း ပြန်ချေပပါတယ်။ ●နတ်သမီး … ငါဟာကြာပန်းကိုယူလည်းမယူ၊ ချိုလည်းမချိုး၊ အဝေးကပဲနမ်းတာပါ။ ဘာဖြစ်လို့ ငါ့ကို “နံ့သာသူခိုး”လို့ စွပ်စွဲတာလဲ။ စောစောက ငါ့ရှေ့က ယောကျ်ားတစ်ယောက်ဟာ ရေကန်ထဲဆင်းပြီး ကြာစွယ်တွေကိုလည်းခူးတယ်၊ ကြာပန်းတွေကိုလည်း ချိုးဖျက်ယူတယ်။ အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်ကျတော့ ဘာဖြစ်လို့ “ကြာပန်းသူခိုး”လို့ မပြောတာလဲ။ နတ်သမီးက သူပြောမယ်စကားကို ရဟန်း မကြားမှာစိုးလို့ထင်တယ်။ ရှေ့ကို ခြေတစ်လှမ်းတိုးရင်း လေသံပြင်းပြင်း မျက်နှာထားတည်တည်နဲ့ ပြောလာပါတယ်။ ●“ရဟန်း…. မကောင်းမှုမျိုးစုံကို ပြုနေကြတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်တွေရှိတယ်။ အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်တွေဟာ အညစ်အကြေးတွေ အထပ်ထပ်ပေကျံနေတဲ့ “လက်နှီးစုတ်”လိုပဲ။ အဲဒီ လက်နှီးစုတ်ဟာ အညစ်အကြေး တစ်ခုခုထပ်ပေကျံပေမယ့် ထူးပြီးမသိသာတော့ဘူး။ ဒီအတိုင်းပဲ “အကုသိုလ်အညစ်အကြေး” မျိုးစုံကပ်နေတဲ့ ပုဂ္ဂိုလ်မှာ နောက်ထပ်အညစ်အကျေးတစ်ခု ထပ်ကပ်လို့လည်း ထူးပြီးမသိသာတော့ဘူး။ အဲဒီပုဂ္ဂိုလ်မျိုးကိုတော့ ငါ့အနေနဲ့ ဘာမှ မပြောလိုဘူး။ သင်ရဟန်းကိုသာ ပြောချင်တာ။ စင်ကြယ်မှုကိုပဲ ရှာမှီးနေတဲ့ ယောကျ်ားမြတ်ဟာ သားမြီးဖျားလောက်ရှိတဲ့ မကောင်းမှုကိုလည်း တိမ်တိုက်လောက်သဘောထားရတယ်၊ သိရဲ့လား ရဟန်းရဲ့။” ရဟန်းက နတ်သမီး ဥပမာနဲ့ပြောလိုက်တဲ့စကားကို တော်တော်လေး သဘောကျသွားပါတယ်။ ဒါကြောင့် မျက်နှာချိုချိုလေးနဲ့ ပြန်ပြောပါတယ်။ နတ်သမီး … သင့်ဟာ ငါ့ကို စင်ကြယ်သူလို့ အသိအမှတ်ပြုတယ်။ ပြီးတော့ ငါ့ကို သတိပေးစောင့်ရှောက်တယ်။ တကယ်လို့များ နောင်အခါ သင့်မျက်လုံးထဲမှာ အမြင်မတော်တာရှိခဲ့ရင် အခုလို့ပြောဆိုပေးပါ။ ရဟန်း . . . ငါ့တို့ဟာ သင့်ကိုအမှီပြုပြီး အသက်မွေးနေတာမဟုတ်ဘူး။ သင့်ရဲ့အခစားလည်း မဟုတ်ဘူး။ ဘယ်လမ်းဟာ သုဂတိသွားတဲ့လမ်းဆိုတာ သင့်သိတယ်။ သိတဲ့အတိုင်း ကိုယ်တိုင်းပဲသွားပါ။ ငါ့ကိုအားမကိုးပါနဲ့။ ရဟန်းက နတ်သမီးရဲ့ စကားရင့်ရင့်ကို လက်ခံသဘောတူတဲ့ အနေနဲ့ ကျေးဇူး စကားပြန်ပြောတယ်။ “ကျေးဇူးတင်ပါတယ် နတ်သမီး အခုလို သတိပေးတာကိုပဲ။” နတ်သမီးက ရဟန်းကို ခပ်ဆတ်ဆတ်လေး ပြောလိုက်မိပေးမဲ့ ပြောလွယ်ဆိုလွယ်ရှိတဲ့ ရဟန်းကို စိတ်ထဲက ကြည်ညိုနေပါတယ်။ ဘုရားအလောင်းဟာ နတ်သမီးရဲ့ ဆုံးမစကားကို အခြေခံပြီး တရားကို ကြိုးကြိုးစားစား အားထုတ်လိုက်တာ ဈာန်တွေရသွားပြီး ဗြဟ္မာ့ပြည်ကိုလားရောက်ခဲ့ရပါတယ်။ (ငါးရာ့ငါးဆယ့်ဇာတ်ဝတ္ထု၊ သိင်္ဃပုပ္ဖဇာတ်။) ■မြောင်းထဲမှာ မြောင်းဖေါ်နေတဲ့သူတစ်ယောက် ရွှံ့တစ်စက်ပေသွားလို့ ဘာမှဖြစ်မသွားပါဘူး။ မြောင်းဘေးကရပ်ကြည့်နေတဲ့သူ ရွှံံ့တစ်စက်ပေသွားရင် သိပ်သိသာပါတယ်။ ■မကောင်းမှုမျိုးစုံပြုနေတဲ့ လူတစ်ယောက် မကောင်းမှုတစ်ခုကို ကျူးလွန်လိုက်လိုလည်း ထူးပြီးမသိသာသွားသလို၊ ပတ်ဝန်းကျင်ကလည်း ထူးပြီးစိတ်မဝင်စားပါဘူး။ စင်စင်ကြယ်ကြယ်နေတဲ့လူတစ်ယောက် မသင့်လျှော်တာ တစ်ခုခုလုပ်လိုက်ရင် သိပ်ပြီး သိသာနေတတ်ပါတယ်။ နောက်ဥပမာတစ်ခုကတော့ လက်နှီးစုတ်မှာ အိုးမဲတစ်ကွက် ထပ်ပေလို့ ထူးပြီးမသိသာပါဘူး။ အဝတ်ဖြူဖြူမှာ အိုးမဲတစ်ကွက် ပေကျံလိုက်ရင်တော့ သိပ်ပြီး သိသာနေတတ်ပါတယ်။ ကိုယ်က ကိုယ် ၊ သူက သူ၊ ကိုယ့် နဲ့ သူ နှိုင်းယှဉ်ပြီး မနေကောင်းပါဘူး။ သောဝစဿတာ မင်္ဂလာရေးမယ်လုပ်တော့ ငယ်ငယ် ဆရာသမားတွေ ဆုံးမခဲ့တဲ့ ဒီဥပမာ လေး ခေါင်းထဲကို အလိုလိုဝင်လာခဲ့ပါတယ်။ ဒါ့ကြောင့်လည်း ဒီဥပမာလေးနဲ့ နွယ်နေတဲ့ သိင်္ဃပုပ္ဖဇာတ်ကလေးကိုပဲရေးပြလိုက်တာပါ။ အသောက ကျောက်စာမှာ … ကာယာနံမေ၀ ဒေခတိ…- “လူတွေဟာ ကိုယ်လုပ်တဲ့ဟာဆိုရင် အကောင်းချည်း ထင်ကြတယ်” လို့ ဆိုပါတယ်။ ဒီတော့ ကိုယ်ရဲ့အပြစ်၊ ကိုယ့်ရဲ့အားနည်းချက်ကို မမြင်နိုင်တော့ပါဘူး ။အဲဒီလို အခါမျိုးမှာ ကိုယ့်ရဲ့ အပြစ်၊ ကိုယ့်ရဲ့ အားနည်းချက်ကို ပြောပြနိုင်မယ့်သူ တစ်ယောက်ယောက်ကိုတော့ ကိုယ့်ဝန်းကျင်းမှာ ရှိထားသင့်ပါတယ်။ ပြောပြနိုင်မယ်သူရှိမှလည်း ကိုယ့်အားနည်းချက်ကို ကိုယ်သိပြီး ပြင်ခွင့်သာမှာပါ။ ပုထုဇဉ်တွေဆိုတာ အပြစ်တို့၊အားနည်းချက်တို့တော့ ရှိနေကြမှာပါ။ ကိုယ်က သိခွင့်ရဖို့ပဲ အရေးကြီးပါတယ်။ ■တစ်ခုတော့ရှိပါတယ်။ ကိုယ်က ပြောဆိုဆုံးမလွယ်သူတော့ ဖြစ်နေဖို့လိုပါတယ်။ ဒါမှလည်း အပြစ်ပြော သူက ပြောချင်စိတ်ရှိမှာပါ။ ဓမ္မပဒမှာ အပြစ်ပြဆုံးမသူကို “ရွှေအိုးပေးသူ”လို့ သဘောထားရမယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။ ပြီးတော့ ရှင်ရာဟုလာဆိုတဲ့ ကိုရင်လေးက သဲကို လက်နဲ့ဆုပ်ပြီး “ဤသဲလုံးနဲ့အမျှ ငါ့ကို ဆုံးမမည့်သူ ရလျှင် ကောင်လေစွ …”လို့ လည်း ဆုတောင်းလေ့ရှိပါတယ်။ ကိုယ့်အပြစ်၊ ကိုယ်အားနည်းချက်ကို သိချင်စိတ်ရယ်၊ သိပြီး ပြင်ချင်တဲ့စိတ်ရယ်၊ ပြင်ပစ်တဲ့စိတ်ရယ်၊ အဲဒါတွေဟာ စိတ်ဓာတ်အရည်အသွေးမြင့်မားဖို့အတွက် အထောက်အပံ့တွေပါ။ ကိုယ့်ရဲ့စိတ်ဓာတ်အရည်အသွေးဟာ တစ်နှစ်ထက် တစ်နှစ် မြင့်သထက်မြင့်လာပါမှ အဓိပ္ပါယ်ရှိပါတယ်။ မြင့်မြင့်လာအောင်လည်း ကိုယ်က အားထုတ်ရပါမယ်။ ဆိုဆုံးမလွယ်တာ၊ ကိုယ့်အားနည်းချက်ကို သိချင်တာ၊ သိပြီးပြင်ချင်တာတွေဟာ စိတ်ဓာတ်အရည်အသွေး မြင့်မားရာ မြင့်မားကြောင်းတွေပါ။ ဒါပေမယ့် တစ်ခုတော့ရှိပါတယ်။ လူတော်တော်များများမှာ လူတစ်ဖက်သားကို ဆုံးမချင်တဲ့ရောဂါ ရှိတတ်ကြပါတယ်။ လူငယ်စကားနဲ့ပြောရရင်တော့ “ဆရာကြီးလုပ်ချင်တဲ့ရောဂါ”ပါ။ အဲဒီရောဂါရှိသူတွေရဲ့ဆုံးမမှုမျိုးကိုတော့ သတိထားရပါမယ်။ ရောဂါကို အခြေခံပြီး ဆုံးမလာတဲ့ ဆုံးမမှုမျိုးကတော့ ကိုယ့်စိတ်ဓာတ်အရည်အသွေး မြင့်မလားတဲ့အပြင် ၊ တစ်ခါတလေနိမ့်တောင် သွားဦးမှာပါ။ လူတစ်ဖက်သားကို ဆုံးမချင်တဲ့ရောဂါဟာ ကုရတော်တော်လေးခက်ပါတယ်။ အဲဒီလူမျိုးကိုတော့ ဘယ်သူမှ မနှစ်မြို့သလို သူရဲ့ဆုံးမမှုမျိုးကိုလည်း မခံယူချင်ကြပါဘူး။ ဒါသဘာဝပါ။ ဒါကြောင့် ကိုယ်ကိုယ်တိုင်ကလည်း ၊ ရောဂါတစ်ခုလို လူတစ်ဖက်သားကို ဆုံးမချင်တဲ့စိတ် ရှိမနေဖို့လိုပါတယ်။ ကိုယ်ကိုယ်တိုင် ဆုံးမလွယ်သူဖြစ်ရမှာ ဖြစ်သလို ၊ ရောဂါတစ်ခု အနေနဲ့ မဟုတ်ဘဲ ကိုယ့်ဝန်းကျင်မှာ ပြောပြဖို့ ၊ဆုံးမဖို့ အမှန်တကယ် လိုအပ်လာရင် တာဝန်တစ်ခုအနေနဲ့ကို ပြောပြပေးရမှာပါ။ ဆုံးမပေးရမှာပါ။ အဲဒီလိုပြောပြပေးဖို့၊ ဆုံးမပေးဖို့ အခွင့်ကြုံလာခဲ့ရင်တော့ အောက်ပါ “အင်္ဂါ(၅)ပါး”ကို သတိထားရမယ်လို့ စာမှာဆိုထားပါတယ်။ (၁)။ မသင့်လျော်မလျောက်ပတ်တဲ့အခါ မပြောပြသေးဘဲ၊ မဆုံးမသေးဘဲ သင့်လျော်လျောက်ပတ်တဲ့ အခါကျမှ ပြောပြပေးခြင်း၊ဆုံးမပေးခြင်း။ (၂)။ မဟုတ်မမှန်သောစကားကို ဖယ်ရှားပြီး ၊ ဟုတ်မှန်တဲ့စကားနဲ့သာ ဆုံးမခြင်း။ (၃)။ ကြမ်းတမ်းခက်ထန် နားမခံနိုင်ဘွယ်စကားကို ဖယ်ရှားပြီး သိမ့်မွေ့နူးညံ့တဲ့ စကားနဲ့သာ ဆုံးမခြင်း။ (၄)။ အကျိုးမရှိတဲ့စကားကိုဖယ်ရှားပြီး ၊ အကျိုးရှိတဲ့စကားနဲ့သာ ဆုံးမခြင်း။ (၅)။ အမျက်ဒေါသမပါစေဘဲ ၊မေတ္တာနဲ့သာ ဆုံးမခြင်း။ ဒီအင်္ဂါ(၅)ချက်ကိုချိန်ပြီး ပြောဆိုပါ၊ဆုံးမပါတဲ့။ ဘဝခရီးမှာ ဆုံးမတတ်သူ၊ ဆုံးမအပ်သူဆိုပြီး အပြန်အလှန်တော့ တစ်လှည့်စီ ရှိနေကြမှာပါ။ ကြုံလာတဲ့အလှည့်မှာ တာဝန်ကျေဖို့နဲ့ သတိလေးရှိနေဖို့ပါ။ ဘာပဲပြောပြော ဆိုဆုံးမလွယ်သူတဲ့သူကို လူတိုင်းကချစ်ကြပါတယ်။ လူတိုင်းရဲ့ အချစ်ကို ခံချင်တယ်ဆိုရင်တော့… ။ ။ -【စာရိုက်ပူဇော်သူ - Admin Team of Young Buddhist's Association 】 အပ္ပမာဒေန သမ္ပာဒေထ။ -【အရှင်ရာဇိန္ဒ(ရဝေနွယ်-အင်းမ)၏ “မင်္ဂလာအတွေးများ”မှ-】 Posted by www.facebook.com/youngbuddhistassociation.mm [မင်္ဂလာအတွေးများ(၂ဂ)- သောဝစဿတာ ဧတံမင်္ဂလမုတ္တမံ။ ပြောဆိုဆုံးမလွယ်ကူခြင်းသည် မြတ်သောမင်္ဂလာမည်၏။ ကျိုးကြောင်းညွှန်ပြ ဆုံးမစကားကို ပြောကြားလာက နာလွယ်စေ။]