သံသရာဝဋ် ဒုက္ခဝဋ်က
ထွက်မြောက်စေနိုင်တဲ့ နည်းလမ်းကို
လိုရင်း ပြောရမယ် ဆိုရင် …
သာသနာလို့ ဆိုတာက
- အဓိသီလ
- အဓိစိတ္တ
- အဓိပညာ
ဒီသုံးပါးကို ခေါ်ဆိုခြင်း ဖြစ်တယ် …
နိဗ္ဗာန်ရောက်ကြောင်း
မဂ္ဂင်ရှစ်ပါးလမ်းစဉ် ဆိုတာလဲ
ဒီ သုံးပါးပါပဲ …
အဲ့ဒီ သုံးပါးမှာ
သီလ သိက္ခာပုဒ် ဆောက်တည်ပြီး နောက် …
- ကာယကံ သောင်းကျန်းမှု
( ကာယဒုစရိုက် ၃ ပါး )
- ဝစီကံ သောင်းကျန်းမှု
( ဝစီဒုစရိုက် ၄ ပါး ) မရှိအောင်နေပါ …
ဒါဆို
#အဓိသီလ လုံခြုံပြီလို့မှတ် …
အဲ့ဒီလို လုံခြုံနေပြီဆို
" ငါယခု အဓိသီလနှင့် ပြည့်စုံနေပြီ " လို့
သိနေရမယ် …
သိလျှင် ဝမ်းမြောက် ကြည်နူးတဲ့
စိတ်တွေ ဖြစ်လာမယ် …
နေရ ထိုင်ရတာ အလိုလို
ပျော်မွေ့ ချမ်းသာလာမယ် …
ဒါ ပထမအဆင့် အောင်ပြီမှတ် …
ဒီ အဓိသီလ ပြည့်စုံထားတဲ့ သူဟာ
အာနာပါန စသည်ကို လေ့ကျင့်ထူထောင်လိုက်လို့ …
စိတ်အာရုံအားဖြင့် သောင်းကျန်းလှုပ်ရှားမှု
( မနောဒုစရိုက် ၃ပါး ) မရှိတော့ဘဲ
စိတ်တွေ တည်ငြိမ်လာမယ် …
ပိုပြီးတော့
ဝမ်းမြောက်မှု ကြည်နူးမှု ချမ်းသာမှုတွေ
ဖြစ်လာမယ် …
ဒါကို
အဓိစိတ္တ ( သမာဓိ ) ဖြစ်လာတယ်လို့ ခေါ်တယ် ဒုတိယအဆင့် တက်ပြီလို့မှတ် …
ဆက်လက်ပြီး
တတိယအဆင့် ၊ နောက်ဆုံးအဆင့် အနေဖြင့်
သိထားဖို့က …
မိမိခန္ဓာကိုယ်ကြီး တစ်ခုလုံးကို
ရုပ်လို့ သိထားပါ …
မိမိစိတ်ကို နာမ်လို့ သိထားပါ …
အဲ … ဒုတိယ အဆင့်ဖြစ်တဲ့
အဓိစိတ္တ သမာဓိ အချိန်ကြာလို့
ရင့်သန် အားကောင်းလာတဲ့ အခါ …
- ရုပ်ကြီး ဖြစ်ပြီး ပျက်နေတာရော
- နာမ်ဆိုတဲ့ စိတ်ကလေးက ဖြစ်ပြီး ပျောက်ချုပ်
ငြိမ်းသွားတာရော စောင့်ကြည့်
- အကြောင်းအကျိုးတွေ ဖြစ်ပြီး
ပျက်နေတာကော ၊ စိတ်နဲ့ စိုက်ကြည့်နေရင်
သိလာလိမ့်မယ် …
အဲ့ဒီလို
ဖြစ် , ပျက် သိမြင်တာကို
#အဓိပညာလို့ ခေါ်တယ် …
ရှေ့လျှောက် သူ့အလိုလို ရှုဖန်များ
သိလာလိမ့်မယ် …
အဲ့ဒါ
#ဉာဏ်စဉ်တွေ လို့ခေါ်တယ် …
လောကမှာ ရှိနေတဲ့
ဘယ်ပညာတွေနှင့်မှ မနှိုင်းယှဉ်သာအောင်
ကြီးကျယ်မြင့်မြတ်တဲ့ ပညာတွေ ဆိုတာ
ဒီမှာရနိုင်တယ် …
အဲ … သည်အခါမှာ
နိဗ္ဗာန်ဟာ လက်တစ်ကမ်းမှပဲ ရှိနေပြီလို့
မှတ်ရမယ် …