အရွင္ဘုရား၊ အမ်ိဳးသမီးမမ်ား ကာေမသုမိစၦာစာရကံထိုက္လွ်င္ ငရဲတြင္ မည္သို႔ ခံစားရပါသလဲဘုရား၊ ေနာက္ဘ၀တြင္ မည္သို႔ျဖစ္သည္ကို သိလိုပါသည္ဘုရား၊ ဇာတ္နိပါတ္ေတာ္မ်ားႏွင့္ ဥပမာေပး၍ ေျဖၾကားေတာ္မူပါဘုရား။
( ေဇာ္လင္းထြန္း-ရန္ကုန္ )


( ေျဖ )
ကာေမသုမိစၦာစာရကံေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးမ်ား ငရဲခံရပံုကို ေနမိဇာတ္ ( ဇာတက႒ကထာ ၆-၁၄၂ ) ၌ ပါဠိဘာသာျဖင့္ ရွိသည္၊ ယင္းကို ဦးၾသဘာသက ေနမိဇာတ္ေတာ္ႀကီး ၀တၳဳတြင္ နတ္၏ ရထားမွဴးျဖစ္ေသာ မာတလိနတ္သား၊ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ရွိေသာ ဤငရဲ၌လည္း တကြဲတျပားပင္ ေယာက်္ားတေယာက္မွ် မခံရ၊

ဤမိန္းမအမ်ားတို႔သည္ ႏြားသတ္ရာအရပ္တို႔၌ ေခါင္းျပတ္၍ ေသြးလိမ္းက်ံေသာ ႏြားတို႔ကဲ့သို႔
အခ်ိဳ႔ေသာ္ ကိုယ္လည္း အျပတ္ျပတ္ အပိုင္းပိုင္း၊ အခ်ိဳ႔လည္း အယြင္းယြင္း၊ အေပါက္ေပါက္၊ ခါးေအာက္ကိုယ္အေနလည္း သံေျမထဲသို႔ ျမႇဳပ္သိပ္လ်က္ ေျခထိတ္ခတ္ေသာအတူ၊ ပူျပင္းက်င္နာ ေ၀ဒနာအဟုန္တို႔ေၾကာင့္ လက္စံုထိပ္ျပင္တင္ထား၍ ဟစ္ေအာ္ကာ ကိုးကြယ္ရာမသိ ရွိစဥ္တုန္းတြင္ပင္ ေတာင္လံုး၊ ကမ္းလံုးလိမ့္သကဲ့သို႔ သိမ့္သိမ့္သဲသဲ ရဲရဲေတာက္ေသာ သံလံုးႀကီးမ်ားစြာ ေလးျဖာေသာအရပ္က အထပ္ထပ္ အဖန္ဖန္ အလွည္းခံရ၍ သံေျမျပင္သို႔ လိမ့္လာတတ္သျဖင့္ ေျခာက္တပ္ေသာ မုန္ညင္းေစ့ကို ေမႊနင္း၍ ႀကိတ္သကဲ့သို႔ အစိတ္စိတ္အမႈန္႔မႈန္႔ ေၾကရွာၾကပါျပီ။

မေသဘဲတဖန္ ရွင္ျပန္တံုတလဲလဲ ခံျမဲကို မစြန္႔ရ၊ ထိုမိန္းမ ငရဲသူအေပါင္းတို႔၌ မေကာင္းေသာ ဒုကၡေ၀ဒနာ ျပင္းစြာလွ၏တကား-ဟု အျမင္ကို မိန္႔ၾကား၍
အဘယ္ေၾကာင့္ ဤသို႔ ငရဲခံေနရသနည္းဟု ေနမိမင္းႀကီးက ေမး၍ မာတလိ နတ္သားက ဤမိန္းမတို႔သည္ လူ႔ဘ၀က မိမိလင္မွတပါး အျခားေယာက္်ားတို႔ႏွင့္ မွားယြင္းေသာ အက်င့္ကို က်င့္မိျခင္းေၾကာင့္ ဤသို႔ ငရဲခံေနရေၾကာင္း ေလွ်ာက္ထားသည္၊ ထိုငရဲ၌ ႏွစ္ေပါင္း သိန္းေပါင္းမ်ားစြာ ငရဲခံရ၍ ငရဲမွလြတ္ေသာ္ အေရျပားမရွိ၊ အသားအတိ ေသြးသံရဲရဲကိုယ္ျဖင့္ ျပိတၱာမမ်ားျဖစ္၍ ဆူးေတာထဲတြင္ေနရပံု၊ မွက္ျခင္ရဲတို႔ ကိုက္ခဲ၍ လြန္ကဲျပင္းျပစြာ ဒုကၡခံရပံု စသည္ ရွိေသးသည္၊ ထိုထိုစာမ်ား အထူးအားျဖင့္ နရသာသနက်မ္း၊ သံေ၀ဂ၀တၳဳ ဒီပနီႏွင့္ ေပတ၀တၳဳ စသည္တို႔ကို ရွာေဖြ ဖတ္ရႈႏိုင္ပါေသးသည္။