ေမတၱာသုတ္သမိုင္း
ဘုရားရွင္လက္ထက္ေတာ္အခါက ကမၼ႒ာနေယာဂီရဟန္းငါးရာတို႔သည္ ျမတ္စြာဘုရားထံ
ကမၼ႒ာန္းယူၾကၿပီး၊ ျမတ္စြာဘုရား၏ ၾသ၀ါဒအတိုင္း ဟိမ၀ႏၲာေတာအရပ္ကိုမွီကာ
ဂႏၶဓူရေခၚ ရဟန္းတရားကို အားထုတ္ၿပီး သီတင္းသံုးေနၾကကုန္၏။
ရဟန္းေတာ္မ်ား၏ သီလတန္ခိုးေၾကာင့္ ေတာေစာင့္နတ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္တို႔သည္
မိမိတို႔ေနရာ သစ္ပင္၊ ေတာေတာင္တို႔၌ မေန၀ံ့ၾကသည့္အတြက္ ရဟန္းေတာ္မ်ားအား
စိတ္ဆင္းရဲကာ တရားအားမထုတ္ေတာ့ဘဲ ေတာမွ ျပန္သြားေအာင္ ညအခါ
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ေသာ အဆင္း၊ အသံတို႔ျဖင့္ နည္းမ်ဳိးစံုသံုးကာ
ေျခာက္လွန္႔ၾကေသာေၾကာင့္ ရဟန္းေတာ္မ်ားမွာ ေျဖာင့္မတ္စြာ တရားကို
ႏွလံုးမသြင္းႏိုင္၊ သမာဓိ မရႏိုင္ ျဖစ္ၾက၍ ျမတ္စြာဘုရားထံျပန္၍
အေၾကာင္းစံုကို ေလွ်ာက္ထားၾကရာ..
ျမတ္စြာဘုရားရွင္က နတ္မ်ား အေႏွာင့္အယွက္ေပးျခင္းမွ ကင္းေ၀းေစရန္ႏွင့္
ေမတၱာကမၼ႒ာန္း-ပြားမ်ားတတ္ရန္အလို႔ငွာ၊ ဤေမတၱာသုတ္ပရိတ္တရားေတာ္ကို
သင္ၾကားေပးၿပီး ျပန္လႊတ္လိုက္ေလ၏။
ရဟန္းေတာ္တို႔သည္ မိမိတို႔ သီတင္းသံုးရာ ဟိမႏၲာေတာအရပ္သို႔
ျပန္ႂကြသြားၾကၿပီးလွ်င္ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ၾကၿပီး
ေမတၱာကမၼ႒ာန္းကို စီးျဖန္းမႈေၾကာင့္ ေတာေစာင့္နတ္ ေတာင္ေစာင့္နတ္မ်ား
ခ်စ္ခင္ျမတ္ႏိုးလာၾကကာ ကူညီေစာင့္ေရွာက္မႈကိုပင္ ရၾက၍ ၀ိပႆနာတရားမ်ားကို
ေရွးကထက္ ပိုၿပီး အားထုတ္ႏိုင္ၾကသျဖင့္ သီတင္းကၽြတ္ေသာအခါ ထို-အရည၀ါသီ
ေတာေက်ာင္းေန ရဟန္းငါးရာတို႔သည္ အရဟတၱဖိုလ္သို႔ေရာက္၍ ရဟႏၲာမ်ား
ျဖစ္ၾကေၾကာင္း ခုဒၵကပါဠိသုတၱနိပါတ္တို႔ကို ဖတ္႐ႈေသာအားျဖင့္
သိႏိုင္ပါသည္။ ထို႔ျပင္ အဂုၤတၱရနိကာယ္ ဧကဒသကနိပါတ္ အႏုႆတိ၀ဂ္ ၅ခုေျမာက္
သုတ္၌လည္း ေမတၱာတရားကို အဖန္ဖန္ ပြားမ်ားၾကပါလွ်င္..
ရရွိမည့္အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားကို ေဖာ္ျပထားပါတယ္။
(ေမတၱာ၏အက်ဳိးေက်းဇူးမ်ားႏွင့္လက္ေတြ႕က်င့္စဥ္ ပို႔စ္အေဟာင္းသို႔
အက်ယ္ဖတ္႐ႈပါရန္..)
၎အျပင္ သု၀ဏၰသာမဇာတ္ေတာ္၌လည္း ဘုရားေလာင္းသု၀ဏၰသာမသည္ ျခေသၤ့၊ သစ္က်ား၊
ေတာကၽြဲ၊ ေတာ၀က္၊ သမင္မ်ားႏွင့္ ေတာ၌ အတူၿခံရံေနသည္မွာ
ေမတၱာစြမ္းရည္ေၾကာင့္ပင္ ျဖစ္ပါသည္။ သို႔ျဖစ္ပါ၍ ေမတၱာသုတ္တရားေတာ္မွာ
လြန္စြာ အာဏာတန္ခိုး ႀကီးမားလွေသာ ပရိတ္ေတာ္ျဖစ္၍ ရဟန္း ရွင္ လူ
ပုဂၢိဳလ္အမ်ား ေမတၱာအက်ဳိးကို ယံုၾကည္စြာျဖင့္ ရြတ္ဖတ္ပူေဇာ္ၾကပါကုန္…။
ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္
၁ + ၂။ ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္၏ အာႏုေဘာ္ေၾကာင့္ နတ္ၾကမ္း၊
ဘီလူးၾကမ္းတို႔သည္ ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အာ႐ုံအမ်ဳိးမ်ဳိးကို မျပ၀ံ့ၾကကုန္။
ေမတၱာသုတ္ပရိတ္ေတာ္ကို ေန႔၌ျဖစ္ေစ၊ ညဥ့္၌ျဖစ္ေစ၊ မပ်င္းမရိ အထပ္ထပ္
ရြတ္ဖတ္သရဇၩာယ္ေသာ သူသည္ ခ်မ္းသာစြာ အိပ္စက္ရျခင္း၊ အိပ္ေပ်ာ္ေသာ သူအား
အိပ္မက္ဆိုးမ်ား မျမင္မက္ျခင္း စေသာ အက်ဳိးမ်ားကို ရရွိႏိုင္၏။ အို-
သူေတာ္ေကာင္းတို႔ ထိုကဲ့သို႔ အာနိသင္ႏွင့္ ျပည့္စံုေသာ ေမတၱာသုတ္
ပရိတ္ေတာ္ကို ကၽြႏ္ုပ္တို႔ ရြတ္ဖတ္ၾကပါကုန္စို႔။
၃။ ၿငိမ္းေအးေသာ နိဗၺာန္သို႔ ဉာဏ္ျဖင့္ သက္၀င္၍ ေနလိုေသာ အက်ဳိးစီးပြား၌
လိမၼာေသာ သူသည္ ဤ ဆိုလတၱံ႔ေသာ စည္းကမ္းနည္းလမ္းကို ျပဳက်င့္အပ္၏။
(၁) အက်င့္ကို က်င့္ႏိုင္ေသာ စြမ္းရည္ရွိရမည္။
(၂) ေကာက္က်စ္ဉာဏ္မရွိရ။
(၃) စိတ္ေနစိတ္ထား ေကာင္းစြာ ေျဖာင့္မတ္ရမည္။
(၄) ဆိုဆံုးမ လြယ္ရမည္။
(၅) စိတ္ထား ႏူးညံ့သိမ္ေမြ႕ရမည္။
(၆) လြန္ကဲျမင့္ေမာက္ေသာ မာန မရွိရ။
၄။ (၇) ရွိတာေလးႏွင့္ ေရာင့္ရဲလြယ္ရမည္။
(၈) ျပဳစုေမြးျမဴလြယ္ရမည္။
(၉) အမႈကိစၥ နည္းပါးရမည္။
(၁၀) အသံုးအေဆာင္ နည္းပါးရမည္။
(၁၁) ၿငိမ္သက္ေသာ ဣေႁႏၵရွိရမည္။ (မတည္ၿငိမ္သူ မျဖစ္ရ)
(၁၂) ရင့္က်က္ေသာ ပညာရွိရမည္။
(၁၃) ကိုယ္ႏႈတ္ႏွလံုး ၾကမ္းတမ္းျခင္း မရွိရ။
(၁၄) မိဘေဆြမ်ဳိးတို႔၌ တပ္မက္မႈ ကင္းရမည္။
၅။ ပညာရွိတို႔ ကဲ့ရဲ႕စြပ္စြဲႏိုင္မည့္ ဒုစ႐ုိက္ကို စိုးစဥ္း
အနည္းငယ္မွ်လည္း မျပဳက်င့္ရာ။ (ဤ ၁၄ပါးတို႔ကား ေမတၱာမပြားမီ
ျဖည့္က်င့္ရမည့္ ေရွ႕ေျပး က်င့္စဥ္မ်ားျဖစ္သည္) ခပ္သိမ္းေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္ ခ်မ္းသာျခင္းႏွင့္ ျပည့္စံုကုန္သည္၊ ေဘးကင္းကုန္သည္ျဖစ္၍
ခ်မ္းသာေသာ ကိုယ္စိတ္ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၆။ ႂကြင္းမဲ့ဥႆံု အလံုးစံုကုန္ေသာ(သက္ရွိသက္မဲ့)
သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ထိတ္လန္႔တတ္ေသာ
(ပုထုဇဥ္)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္းေကာ္ငး၊
စိတ္ဓာတ္ခုိင္ခံ့ေသာ(ရဟႏၲာ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊
ရွည္ေသာကိုယ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ႀကီးေသာ ကိုယ္ရွိေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အလတ္စား ကိုယ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊
ပုတိုေသာ ကိုယ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ေသးဖြဲသိမ္ေမြ႕ေသာ
ကိုယ္ရွိေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ႏုပ်ဳိေသာ ကိုယ္ရွိေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း။
၇။ ျမင္ဖူးေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ မျမင္ဖူးေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အေ၀း၌ေနေသာ သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ အနီး၌ေနေသာ
သတၱ၀ါတို႔သည္လည္းေကာင္း၊ (ရဟႏၲာ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊
(ပုထုဇဥ္ေသကၡ)ပုဂၢိဳလ္တို႔သည္လည္းေကာင္း၊ ခပ္သိမ္းေသာ သတၱ၀ါတုိ႔သည္
ခ်မ္းသာေသာ ကိုယ္စိတ္ ရွိၾကပါေစကုန္သတည္း။
၈။ တစ္ေယာက္က တစ္ေယာက္ကို အမ်က္မထြက္ပါေစလင့္၊ တစ္စံုတစ္ေယာက္ေသာ အရာ၌
တစ္စံုတစ္ေယာက္ကိုမွ် ခ်ဳပ္ခ်ယ္ျခင္းျဖင့္လည္းေကာင္း၊ ရန္လိုေသာ
စိတ္ျဖင့္လည္းေကာင္း မထီမဲ့ျမင္ မျပဳပါေစလင့္၊ အခ်င္းခ်င္း ဆင္းရဲမႈကို
အလိုမရွိပါေစလင့္။
၉။ မိခင္သည္ ရင္၌ျဖစ္ေသာ တစ္ဦးတည္းေသာ သားကို မိမိအသက္တမွ် အစဥ္
ေစာင့္ေရွာက္ဘိသကဲ့သုိ႔ ဤအတူပင္ သတၱ၀ါ ခပ္သိမ္းတို႔၌ အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ
ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားရာ၏။
၁၀။ အထက္ဘ၀ဂ္ ေအာက္အ၀ီစိ ဖီလာကန္႔လန္႔ အလံုးစံုေသာ ေလာက၌
က်ဥ္းေျမာင္းျခင္း မရွိေသာ အတြင္းရန္ အျပင္ရန္ ကင္းေသာ
အတိုင္းအရွည္မရွိေသာ ေမတၱာစိတ္ကို ပြားမ်ားရာ၏။
၁၁။ ငိုက္မ်ဥ္းျခင္းကင္း၍ ရပ္ေနသမွ်၊ သြားေနသမွ်၊ ထိုင္ေနသမွ်၊
ေလ်ာင္းေနသမွ်၊ ကာလပတ္လံုး ဤ(ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ) သတိကို ပြားမ်ားအံ့ဟု
ေဆာက္တည္ရာ၏။ ဤသာသနာေတာ္၌ ေမတၱာႏွင့္ယွဥ္ေသာ သတိျဖင့္ေနျခင္းကို
ျမတ္ေသာေနျခင္း အထက္တန္းက်ေသာေနျခင္း “ျဗဟၼ၀ိဟာရ”ဟူ၍ ျမတ္စြာဘုရားတို႔
ေဟာေတာ္မူကုန္၏။
၁၂။ (ထိုေမတၱာ ကမၼ႒ာန္း စီးျဖန္းေသာ သူသည္) သကၠာယဒိ႒ိအစြဲျပဳတ္ၿပီး
(ေလာကုတၱရာ) သီလရွိသည္ျဖစ္လ်က္ ေသာတာပတၱိမဂ္ဉာဏ္အျမင္ႏွင့္
ျပည့္စံုသည္ျဖစ္၍ ၀တၳဳကာမတို႔၌ တပ္မက္တြယ္တာမႈကို အျပတ္ရွင္းႏိုင္ပါက
အမိ၀မ္း၌ တစ္ဖန္(ပဋိသေႏၶ)ေနျခင္းသို႔ မေရာက္ေတာ့ေပ။
ေမတၱာသုတ္ ျမန္မာျပန္ၿပီး၏။