Dေခတ္မွာ..လူေတြကဗ်ာ...စကားကိုလြယ္လြယ္ေျပာတတ္ၾကတယ္...ကတိေတြလြယ္လြယ္ေပးတတ္ၾကတယ္...အေပ်ာ္သေဘာ..မ်ိဳးနဲ႔လည္းလိမ္လည္ၾကဥ္စယ္...ေနာက္ေျပာင္တတ္ၾကတယ္....လူအမ်ားအထင္မွာေတာ့...ကံ(၅)ပါးမွာ..ပါဏာတိပါတ...ကံက အပစ္အၾကီးဆံုးလို႔ထင္ေနၾကတယ္...လူ၊ (သို႔)သတၱ၀ါ အသက္ကို အရင္ၾကံစည္၊ ကာယကံေျမာက္ေအာင္...အားထုတ္၊ျပီးေတာ့တကယ္လည္းေသမွ...ပါဏာတိပါတကံထိုက္တာေပါ့၊ သူ႔အသက္သတ္ တာက...တစ္ေယာက္ထဲ၊ တစ္ေကာင္ထဲ....မုသားေျပာျပီ..လိမ္လည္ထြက္ဆိုလို႔...မွန္တာလုပ္ေပမယ့္...ဒုကၡေရာက္သြားသူေတြ....ဘုရင္ေခတ္က ကြပ္မ်က္ခံရသူေတြ...တိုင္းျပည္ခ်င္းစစ္ျဖစ္လို႔လူေတြ ေသေၾကပ်က္စီးရတာေတြဟာ၊ မုသာ၀ါဒ အက်ိဳးဆက္ေတြေပါ့..။
လူရႊင္ေတာ္ေတြ...ပ်က္တဲ့ ပ်က္လံုးေလးတခုလိုေပါ့...က်ေနာ္က...သူမ်ားအသတ္မသတ္ပါဘူး...သူမ်ားပစၥည္းလည္းမခိုးတတ္ပါဘူး...သူမ်ားသားမယားလည္းစိတ္နဲ႔ေတာင္မပစ္မွားပါဘူး၊ အရက္ေသစာလည္းေသာက္စားတတ္သူမဟုတ္ပါဘူး...က်ေနာ္႔အားလည္းခ်က္က လိမ္ေျပာတတ္တာေလးတခုထဲပါတဲ့....။ ကဲေကာင္းေရာ....ေရွ႕ကသူေစာင့္ထိန္တယ္ဆိုတဲ့သိကၡာပုဒ္ေတြဟာ လိမ္တာပါလို႔ဆိုမွေတာ့ ဒီလူဘာတန္ဖိုးရွိေတာ့မွာလည္း၊ ဒါေၾကာင့္မုသာ၀ါဒအေၾကာင္းေလး...မိတ္ေဆြတို႔သိေအာင္ တင္ျပပါရေစ...သိျပီးသားသူေတြလည္း ႏွစ္ထပ္ရွိမွ...မွတ္မိမယ္...သေဘာထားျပီးျပန္ဖတ္ေပါ့ဗ်ာ...။

ေငြလာေခ်းသည္ကို မေခ်းခ်င္၍ မရွိဟုလိမ္ျခင္း၊ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္ကို ဆရာကမေခၚဘဲ ေခၚသည္ဟုလိမ္ျခင္းတို႔၌ မုသာဝါဒကံပ်က္မပ်က္ ေမးလာခဲ့လွ်င္ ပ်က္သည္ဟုေျဖရမည္။

(၁) မဟုတ္မမွန္ေျပာေသာအေၾကာင္းအရာျဖစ္ျခင္း
(၂) မဟုတ္မမွန္ေျပာလိုစိတ္ရွိျခင္း
(၃) ေျပာလည္းေျပာျခင္း
(၄) လိမ္လည္သည့္အတိုင္း သူတစ္ပါးက ယံုၾကည္သြားျခင္း၊

သည္အဂၤါေလးခ်က္ႏွင့္ညီေသာေၾကာင့္ျဖစ္သည္။ တစ္ခ်ိဳ႕က သူတစ္ပါး အက်ိဳးစီးပြားပ်က္မွ မုသာဝါဒကံပ်က္သည္ဟု ယူဆမိၾကသည္။ မဟုတ္ေပ။ သူတစ္ပါးအက်ိဳးစီးပြား ပ်က္စီးသည္ျဖစ္ေစ၊ မပ်က္စီးသည္ျဖစ္ေစ၊ လိမ္ေျပာသည္ႏွင့္ မုသာဝါဒကံ ပ်က္၏။

“ခ်စ္သား ရာဟုလာ၊ မုသားကို ရယ္စရာအျဖစ္ပင္ မေျပာအပ္၊ အဘယ့္ေၾကာင့္နည္း၊ မုသားေျပာေသာသူ မလုပ္ရဲသည့္ အကုသိုလ္ မရွိေသာေၾကာင့္ပင္ျဖစ္၏။” ဤသို႔ ေဟာၾကားခဲ့သည္။

ဗုဒၶကိုယ္ေတာ္တိုင္ ဘဝေပါင္းမ်ားစြာ က်င္လည္စဥ္အခါကတည္းက တစ္ျခားသီလမ်ားကို ေဖာက္ဖ်က္မိေသာ္လည္း မုသာဝါဒကံကို တစ္ရံတစ္ခါမွ် ေဖာက္ဖ်က္ခဲ့ျခင္းမရွိေၾကာင္း အမရပူရၿမိဳ႕၊ မဟာရႏၶ႐ံု ဆရာေတာ္ဘုရားႀကီး ေရးသားသည္ကို မွတ္သားၾကည္ညိဳခဲ့ရဖူးသည္။

မုသားေျပာသူမ်ား ခံစားရမည့္ ဆိုးက်ိဳးမ်ားမွာ -
မုသားစကား ေျပာဆိုျငားမူ၊
- စကားမပီ၊ သြားမညီတည္း၊
- ပုပ္ညႇီပါးစပ္၊ ေျခာက္ကပ္ကိုယ္ေရ၊
- ဣေႁႏၵေနာက္၊ ပံုယြင္းေဖာက္၏။
- မေရာက္ၾသဇာ၊ ႏွုတ္လွ်ာၾကမ္းေထာ္၊
- လွ်ပ္ေပၚေလာ္လီ၊ စိတ္မတည္သည္၊
ေရွာင္ၾကဥ္ အျပန္အက်ိဳးတည္း။

ဟူေသာ လကၤာအတိုင္း မုသားေျပာသူမ်ားသည္ ဘဝတိုင္း စကားမပီမသ ျဖစ္တတ္သည္။ သြားမ်ား မညီမၫြတ္ ေပါက္တတ္သည္။ ပါးစပ္က အပုပ္နံ႔ထြက္တတ္သည္။ ခႏၶာကိုယ္ ေျခာက္ခန္းတတ္သည္။ ဣေႁႏၵေဖာက္ျပန္တတ္သည္။ ၾသဇာအာဏာ ကင္းတတ္သည္။ ႏွုတ္လွ်ာၾကမ္းတတ္သည္။ စိတ္ကစဥ့္ကလ်ား ျဖစ္တတ္သည္။

မုသားမွ ေရွာင္ၾကဥ္ခဲ့လွ်င္ စကားပီျခင္း၊ သြားညီျခင္း၊ ၾသဇာအာဏာရွိျခင္း စေသာ ဆန္႔က်င္ဘက္ေကာင္းက်ိဳးမ်ားကို ျပန္ရမည္။ မုသားကို အေသးစား အကုသိုလ္ေလးပါ၊ ဥပေဒႏွင့္ အေရးယူလို႔ရတာမဟုတ္ပါဘူး ဆိုၿပီး အထင္မေသးအပ္။

"ေကာင္းဂုဏ္အားလံုး၏ ေခါင္ခ်ဳပ္"
•••••••••••••••••••••••••••••••••••••
ၾကက္၏ ဝမ္းတြင္းကလီစာ၌ပါေသာ သည္းေျခသည္။ အေသးေလးသာျဖစ္၏။ သို႔ေသာ္ ၾကက္သားခ်က္ေသာအခါ သည္းေျခပါမလာေအာင္ အထူးဂ႐ုစိုက္ရ၏။ သူပါသြားသည္ႏွင့္ ၾကက္သားဟင္းတစ္အိုးလံုး စား၍မရေအာင္ ခါးသြားသည္။

ထို႔အတူ လူတစ္ေယာက္တြင္ တစ္ျခားေကာင္းကြက္မ်ား မည္မွ်ရွိေစကာမူ မုသားေျပာတတ္သည္ဆိုသည္ႏွင့္ ဘယ္ေနရာမွ မသံုးၾကေတာ့ေပ။ မုသားႏွင့္ပတ္သက္၍ အေတြးအေခၚပါေသာ ကာတြန္းေလးတစ္ပုဒ္ကို ဖတ္ဖူးသည္။ သားမက္ေလာင္းႏွင့္ ေယာကၡမေလာင္းတို႔ အႀကိဳေတြ႕ဆံုပြဲတြင္ သားမက္ေလာင္းက သူ၏ ေကာင္းကြက္ေတြကို ေျပာျပ၏။

သူ အရက္မေသာက္ေၾကာင္း၊ ဖဲမ႐ိုက္ေၾကာင္း၊ အေပ်ာ္အပါး မလိုက္စားေၾကာင္းမ်ားကို ေဝေဝဆာဆာေျပာၿပီးသည့္ေနာက္ ကၽြန္ေတာ့္မွာလိမ္တတ္တဲ့အက်င့္တစ္ခုေတာ့ ရွိပါတယ္ဟု ေျပာလိုက္ရာ ေယာကၡမေလာင္းက တစ္ခါတည္း အထင္ေသးသြားပံုေလးျဖစ္၏။ လိမ္တတ္သည္ဆိုသည္ႏွင့္ ေရွ႕က သူေကာင္းေၾကာင္း ေျပာထားသည့္စကားအားလံုးမွာ အလကားျဖစ္သြားသည္ မဟုတ္ပါေလာ။

မုသားအကုသိုလ္သည္ အေသးေလးဟု ထင္ရေသာ္လည္း မိမိ၌ရွိသမွ် ေကာင္းဂုဏ္အားလံုးကို ဖ်က္ဆီးႏိုင္စြမ္းရွိေၾကာင္း သတိျပဳအပ္ပါ၏။ မုသားစကားကိုေရွာင္သူသည္ သစၥာစကားကို ေဆာင္ရမည္ျဖစ္၏။ ေလာက၌ ဓမၼက အဓမၼကို လႊမ္းမိုးႏိုင္ဖို႔ သူတစ္ပါး ႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ၊ မႏွစ္သက္သည္ျဖစ္ေစ မွန္ကန္ၿပီး အက်ိဳးရွိေသာစကားကို ရဲဝ့ံစြာ ေျပာသင့္၏။

မိမိ၏တပည့္သားေျမးမ်ားကိုလည္း မုသားမေျပာတတ္ၾကေစရန္ ငယ္ရြယ္စဥ္ကတည္းက ျပတ္သားစြာ ဆံုးမထားသင့္သည္။ ငယ္ရြယ္စဥ္ကရလာသည့္ ေကာင္းေသာအက်င့္သည္ တစ္သက္လံုး စြဲၿမဲတတ္ေပသည္။ မုသားစကားကို ေရွာင္ၾကဥ္ေသာသူသည္ ဝစီဒုစ႐ိုက္ခ်င္းတူေသာ ပိသုဏဝါစာ = ဂံုးတိုက္စကားေျပာျခင္း။ ဖ႐ုသဝါစာ = ႐ုန္႔ရင္း ၾကမ္းတမ္းေသာစကားကို ေျပာျခင္း။ သပၹပၸလာပဝါစာ = အက်ိဳးမရွိေသာစကားတို႔ကိုေျပာျခင္းမွပါ ေရွာင္ၾကဥ္ရမည္။

ဝစီဒုစ႐ိုက္ေလးပါးတြင္ သမၹပၸလာပ အကုသိုလ္ကို အမ်ားဆံုး က်ဴးလြန္မိတတ္ၾက၏။ စကားမ်ားမ်ားေျပာမိၿပီဆိုလွ်င္ သတိထားၾကည့္ရ၏။ ငါေျပာေသာစကားသည္ မွန္ကန္အက်ိဳးရွိေသာစကား မဟုတ္ဟုသိလွ်င္ ခ်က္ခ်င္းရပ္ပစ္သင့္၏။

ဤကဲ့သို႔ က်င့္ပါမ်ားလာလွ်င္ ဝစီဒုစ႐ိုက္ေလးပါး တျဖည္းျဖည္းႏွင့္ ကင္စင္သြားေပလိမ့္မည္။ ဝစီဒုစ႐ိုက္ ကင္းစင္သည္ႏွင့္ ထိုသူသည္ တစ္ျခားနည္းျဖင့္ ဘယ္လိုမွ ေျဖရွင္းမရေသာ အခက္အခဲ အက်ပ္အတည္းမ်ားကို သစၥာျပဳ၍ ေျဖရွင္းႏိုင္သည္။

ေမတၱာရွင္(ေရႊျပည္သာ)၏
‘သီလအစြမ္း အ့ံမခန္း’ မွမွ်ေဝပါတယ္။